Chasing Stars

chapter 29

Pabalik na ako ng hotel dahil bumili ako ng kape at tinapay para sa amin ni Enzo pero nagulat ako ng wala na ito sa hotel.

Where did he go?!

I tried calling him but he's phone is off.

Umahon ang kaba sa akin. Lakad-takbo ang ginawa ko para makarating sa kotse at mabilis na nagdrive pabalik ng bahay. Nagbabaka sakali na nandoon si Enzo.

Please! Please! I hope he's here.

Nakahinga ako ng maluwag ng makitang nakapark ang kotse ni Enzo kaya mabilis akong pumasok ng bahay.

Where is he? Where is he?

Tinignan ko ito sa sala at kusina pero wala ito kaya umakyat ako para tignan ito sa office nya pero wala din sya. Sinilip ko din ito sa kwarto nya pero wala.

Napahilot ako sa sintido ko.

Nangunot ang noo ko ng makitang naka awang ang pinto ng kwarto ko.

Dahan-dahan akong naglakad papunta roon sa pag-aakalang may magnanakaw na nakapasok sa bahay.

But the scene that I caught breaks my heart into pieces.

It's Enzo on the side of the bed crying silently.

Why? Why is he crying?

Naglakad ako papalapit dito at nag-angat ito ng tingin ng mapansin ang presensya ko.

His eyes is filled with tears.

Naupo din ako sa sahig para magpantay kami.

I cupped his face and wiped his tears using my thumb.

"What's wrong?" I softly asked.

He started to sob.

I hug him and started to pat his back.

"Why are you crying, hmmm?" I slowly asked while patting his back.

"I thought you leave me. I can't find you anywhere so..." he started to cry again. Mas isiniksik nito ang mukha sa leeg ko.

My poor husband. I didn't know he has this side.

Wait! Does it mean wala syang naaalala sa nangyari kagabi?

Aish! I should not think about it right now.

"I'm sorry, hmmm? Bumili lang ako ng kape sa labas."