Sene 1896
Fildan ve Sirilanzow Sınırı
Savaş yakındı. Herkes elinde silah ile gelecek olan saldırıyı bekliyordu. Ama kimse bu savaşın neden olduğunu bilmiyordu. Yalnızca memleketlerini yabancıların eline vermek istemiyorlardı.
Bu onlar için de geçerliydi. Kim yaşadığı yeri hiç tanımadığı insanların eline bırakırdı ki?
Elinde tuttuğu silaha daha da sarıldı asker. Bir annesi vardı, onun için yaşamaya çalışacaktı.
Yavaşça etraftaki gözlerini komutana çevirdi. Ne olduğunu bilmiyordu ama delicesine korkuyordu. Komutanın elini havaya kaldırması ile çöktüğü yerde bir dizini yere daha sıkı bastırdı.
Komutan yumruğunu açıp kapatarak herkese emri verdi. Asker aldığı emir ile destek aldığı dizini kullanarak ayağa kalktı ve karşı tarafa doğru ilerlemeye başladı. Ön tarafta ki on askerin hareketlenmesi ile arkalarındaki ordu da onlarla birlikte ilerlemeye başladı.
Bu savaşın çok uzun sürmemesi ve başarıyla memleketlerine dönmek hepsinin tek dileğiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uğra Kollarıma
General Fiction"Burada biz umudu uçurtma olarak simgeleriz. Çünkü umut karşı koymaktır. Her türlü düşünceye, tehlikeye karşı vazgeçmemektir. Ve uçurtmalar... Uçurtmalar rüzgar gücü ile değil o güce karşı koydukları için yükselirler." "Ve asılı kalan uçurtma, umudu...
