_နှစ်ယောက်စာလုံလောက်တဲ့ ဆိုဖာလေး
_အဆင်သင့်ပိတ်နေတဲ့ မီးလုံးများ
_စောင့်ကြည့်နေတဲ့ မွေးနေ့ကိတ်မုန့်လေး_ဒါတေအားလုံးကိုလျစ်လျူရှုပြီး
"ချယ် ချယ်ငါ့ကိုကြည့်ပါအုန်း"
"အင်း လီဆာ ငါနင့်ကိုပဲကြည့်နေပါတယ်"
"ငါ့ကိုမထားခဲ့ရဖူးနော် နော်ချယ်"
_ချယ် ဘာမှပြန်မဖြေနိုင်ခဲ့ပါ သို့သော်
လီဆာ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ခွထားပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ လည်ပင်းကို အနမ်းတေအဆက်မပြတ်ပေးတော့တယ်လီဆာ,ကို့ရဲ့ဘေဘီလုပ်မလား
_ချယ်ယောင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တာနဲ့ အခြေအနေက ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားတယ်
_လီဆာ အခုတော့ ချယ့်အပေါ်ကိုရောက်နေပြီ
_ချယ့်ရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျသွားပြီး
"အား လီဆာ အ!"
"ကို့ကို ဒယ်ဒီလို့ခေါ်ပါ ဘေဘီ မဟုတ်ရင်
ကို့လျှာကို မင်းpus*yထဲ မ၀င်ခိုင်းတော့ဖူး""ဒယ်ဒီ ဒီထက်ပိုပေးပါအုန်း"
"ပြွစ်"
(လီဆာ ချယ့်ရဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့pus*yလေးကို အသံထွက်အောင်စုပ်နေတယ်)"ဒယ့် အ"
_လီဆာ့ဆံပင်လေးကို ချယ် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ငြီးညူနေတယ်
"မင်းရဲ့ ပေါင်တေကို ဒီ့ထက်ပိုကားပေးအုန်းချယ် ကို မင်းရဲ့အဲ့ဒါလေးကို သေချာမြင်ချင်တယ်"
"လီဆာ"
_ချယ် ရှက်နေတဲ့အခါ လီဆာ ပိုပြီးထန်တဲ့ဘက်ရောက်လာတယ်
"ဘာလို့လဲမသိဖူး ကို့မိန်းကလေးတေအကုန်လုံးအဲ့ဒီ့အရာက ပန်းရောင်သန်းနေကြတယ်"
_ချယ့် မျက်လုံးတေက လီဆာ့ကိုရှောင်နေတယ်
"ဒယ့်ဒီကို ကြည့်"
_လီဆာ ရဲ့ ခပ်သွယ်သွယ် လက်ချောင်းလေးနှစ်ခုက ချယ်ယောင်း pus*yလေးကို အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲနေတယ်
"ဒယ်ဒီ လုပ်ပေးပါတော့"
"ဟမ် ဘေ့ ဘာပြောတာလဲ ကိုမကြားရဖူး ကို့မျက်လုံးကိုကြည့်ပြီးပြော"