_လီဆာ အခန်းထဲကိုရောက်တဲ့အခါ ဂျန်းနီကော ဂျီဆူးကော စောင်အထူလေးကိုခြုံပြီး ကောင်းမွန်စွာအိပ်စက်နေပြီ
_လီဆာ ကုတင်နားကို အသာလေးချဉ်းကပ်ပြီး ဂျန်းနီဘေးကပ်အိပ်ပြီး စောင်ခြုံလိုက်တယ်
_လီဆာ ၀င်လာတာကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးတစောင်းလေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ ဂျန်းနီမသိသေးပါ
_လီဆာ့ကသူမရဲ့ အေးစက်နေတဲ့လက်တေနဲ့
ဂျန်းနီရဲ့ခါးကိုဖက်လိုက်တယ်
_ဂျန်းနီ လန့်သွားတာကြောင့် လီဆာ ဂျန်းနီပါးစပ်ကိုအမြန်ပိတ်လိုက်ရတယ်
"ကိုပါ နီနီရဲ့"
"လီလီ လန့်သွားတာပဲ ဘာလို့လက်တေက အေးစက်နေတာလဲ"
"လက်ဆေးလာလို့ပါ"
"ဘာလို့အခုမှလာတာလည်း"
"ဂျီဆူးအိပ်တဲ့အချိန်ထိ စောင့်နေလို့ပါ နီနီရဲ့"
"ဆူးက အိပ်တာကြာလှနေပြီ"
"အော် နီနီကလည်း"
_နှစ်ယောက်သား ဘေးကအိပ်နေတဲ့ ဂျီဆူးမနိူးသွားအောင် စကားကိုတိုးတိုးလေးပြောနေရတယ်
_လီဆာ့ကို ဂျန်းနီက ကျောပေးထားပြီး
ဂျန်းနီရဲ့ ကျောနဲ့ဂုတ်ကို လီဆာ နှာခေါင်းနဲ့ နမ်းရှိုက်နေတယ်
"သွားတော့ အခုမှလာလုပ်မနေနဲ့တော့ နီ
စိတ်မပါတော့ဖူး"
"ဟင် တစ်ကယ်"
_ဂျန်းနီခါးမှာရှိနေတဲ့ လီဆာ့ လက်အေးအေးကြီးက ရင်သားတစ်ဖက်ဆီကိုရွှေ့သွားတယ်
"တစ်ကယ်ကွာ ကို နီနီရင်သားတေကို ကိုင်
ရတာ အကြိုက်ဆုံးပဲ နီ က အကိတ်ဆုံးပဲ"
_လီဆာ မိန်းကလေး သုံးယောက်လုံးကို ထိုသို့ပင်ညာစားနေသည် မိန်းကလေးများမှာလည်း သိရက်ပင်ခံနေတာလား မသိလို့ပဲခံနေတာလား ရင်မောစရာ
"ဒီရင်သားတေနဲ့ဆိုရင် ကို့အတွက် ကလေးမွေးပေးလို့ရပြီ"
"လီဆာ နီ မကြိုက်ဖူးနော် အဲ့လိုပြောတာ"
_ဟုတ်ပါတယ် သူတို့အားလုံးကြားမှာ
ကတိတစ်ခုရှိတယ် လုံး၀ ကလေးမယူပါဖူးဆိုတဲ့ ကတိ
