_လာလီဆာဆိုတဲ့အမျိုးက ပေါ်လာလိုက် ပျောက်သွားလိုက်နဲ့ မိန်းကလေးတေအပေါ် ထင်တိုင်းကြဲနေတယ်
_ဟိုတစ်လောကတော့ ဂျန်းနီနဲ့ဂျီဆူး ဆီက ခွင့်လွှင့်မှုကိုရအောင်အပတ်တကုတ်ကြိုးစားတယ် ဟော့မကြာဖူး ပျောက်သွားပြီး တစ်ခြားမိန်းကလေးတေနဲ့ ရှုပ်ပြန်တယ်
_ဒါလည်း လီဆာ့ကိုအပြစ်ပြောလို့မရဖူး
သာမာန်အတိုင်းပြောမယ်ဆိုရင် အခုချိန်မှာ လီဆာကလူလွတ်ပဲ မကျေနပ်ရင် ဂျန်းနီနဲ့ ဂျီဆူးအရင်လို လီဆာ့ဆီပြန်လာပြီး ထိန်းချုပ်ပေး ဒါပဲရှိတယ်
"အမေ"
_လီဆာ အိမ်တံခါး၀ မှာရပ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲက သူ့အမေကိုလှန်းခေါ်ခဲ့တယ်
ဒေါ်ကွတ်မာနို,၀င်ခဲ့
_လီဆာမိဘတေနဲ့ အိမ်ခွဲနေတာကြာပြီမို့ မိဘအိမ်နဲ့အနေစိမ်းလို့နေတယ်
လီဆာ,အမေ အဖေကော
ဒေါ်ကွတ်မာနို,နင့်အဖေကုမ္မဏီမှာအလုပ်ရှုပ်နေတယ် ဒီနေ့ နင့်မွေးနေလား
_လီဆာ သူ့မွေးနေ့တဲ့အတွက် အရမ်းကိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်
လီဆာ,ဟုတ်တယ်အမေ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီနေ့နေ့လည် နေ့လည်စာအတူတူစားရအောင်လေ
ဒေါ်ကွတ်မာနို,ငါဒီနေ့မအားဖူး နင့်အဖေလည်းမအားဖူး ဒီလိုလုပ် ငါ့ကဒ်ယူသွား လိုချင်တဲ့ပစ္စည်း၀ယ်လိုက်
_လီဆာမျက်နှာ ပြန်လည်ငြိုးငယ်သွားပြီး
_ကျွန်မကမဖြစ်နိုင်တာကိုမျှော်မှန်းခဲ့သူမို့ ကျွန်မလက်လျော့နိုင်ရမယ်
လီဆာ,ဒါဆိူ သမီးသွားတော့မယ် အမေ
ဒေါ်ကွတ်မာနို,အဘိုးဆီသွားလိုက်ဦး
_လီဆာ ခေါင်းငြိမ့်ပြီးသာ လှည့်ထွက်ခဲ့တယ်
..........................................
"အာ လာပါပြီး ငါ့မြေး ငါ့ကိုဖက်ပါအုန်း"
_လီဆာ သူ့အဘိုးကိုပြေးဖက်လိုက်တယ်
_ဘာပဲပြောပြော လီဆာ့အပေါ်အကြင်နာဆုံး မိသားစု၀င်က သူ့အဖိုးလို့ပြောရမယ်
ကွတ်ကီးမာနို,ကဲ ငါ့မြေးလေး အသက်၂၃နှစ်ပေါ့ဟုတ်လား
လီဆာ,ဟုတ် အဘိုး
