8

11 0 0
                                    




GÖKÇE

Eve geldiğimizde Eda'ya kıyafet verip banyoya gönderdim. O sırada ben de üstümü ve nevresimleri değiştirip su koydum.

-Bitki çayı ister misin?

Eda banyodan kafasını çıkardı.

-Çok iyi olur!

Çayları hazırladıktan sonra kafasında havluyla Eda geldi. Kupayı eline alınca kanepeye attı resmen kendini.

-O kadar çok yorulmuşum ki anlatamam Gökçe! Sen saatlerce ayakta nasıl koşturup durdun oradan oraya?

-Bakma ben de yorulmuşum. Bu kadar hareketli olacağını düşünmemiştim.

-Nereden transfer oldun peki?

-Nasıl yani?

-Hangi restoran ya da otelden aldılar seni buraya?

-Ha yok ben ilk defa çalışıyorum onlarla. Sen başka bir yerden mi transfersin?

-Daha önce bir ay kadar çalışmıştım. Büyük açılış için tekrar çağırdılar. Genelde kendi içlerinden transfer yaparlar ama şaşırdım ilk defa oluşuna.

-Çok çaresizlermiş demek ki...dedim gülerek sosyal medya olayını söylemek istemedim.

-Tekrardan çok teşekkür ederim Gökçe. Önce kapatıcı için, araba için, ev için...

-İnan hiç gerek yok. Çünkü içimden geldi. Sana garip gelecek belki ama içimden genelde böyle şeyler gelmez.

-Neden ben peki? Organlarımın peşinde isen uyarayım, peşini bırakmazlar.

-Ahahah! Hayır, aslında bacaklarının peşindeyim unutma söz verdin!

-O zaman ilk 2 ders ücretsiz sonrası için bakarız.

-Yapma! En azından sonrası için indirim talep edemez miyim?

Çayından son bir yudum daha aldı ve gülerek:

-Edebilirsin elbette!

-Hadi yatma vakti git içeriye odama uyu da ben de uyuyacağım, çok yorulduk zaten.

-Yatağını bana veriyor olamazsın, kabul edemem.

-Asıl misafirimi koltukta yatırdığımı duyunca Leman Teyzem beni mahveder o yüzden benim için lütfen.

Odama yönlendirirken kapının eşiğinde sarıldı.

-Çok teşekkür ederim gerçekten minnettarım.

-O zaman ilk 3 ders ücretsiz?!


LEVENT

Sabah 4 te uyanmam stresten ziyade heyecandandı. Bugün her şey daha farklı olacaktı, olmalıydı. Ne zamandır bu kadar zinde hissetmemiştim. Yıllar önce doğum günü için annemi uyandırmaya giderken oluşan bir duyguydu bu...

Annem aklıma gelince sanki başımı sallasam düşüncelerimden çıkacakmış gibi davrandım. Hayır Levent bugün bu kadar duygusallığa yer yok. Mümkün değil geri uyuyamayacaktım. Kalkıp spor odasına geçtim. Koşu bandına çıktım ve ansızın gelen duyguları kafamdan atmaya çalıştım.

Duştan çıktıktan sonra aşağıya indiğimde Selim'in yeni geldiğini gördüm.

-Günaydın Levent Bey biraz fazla erkencisiniz.

-Sana da günaydın Selim. Büyük gün malum. Ayrıca kimse yokken bey falan demene gerek olmadığı konusunda daha kaç milyon kez konuşmamız gerekecek?

BİTİŞ ÇİZGİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin