5.bölüm

212 15 1
                                    

( Düzenlendi)

Medya: Alya Demirer

Sabah birinin bana seslenmesiyle uyandım. Gözümü açtığımda güneş gözümü almıştı. Gözümü kapatıp yataktan kalktım ve gözümü tekrar açtım. Buğlem çoktan giyinmiş ve küpesini takıyordu. Bana baktığında

" Günaydın Buğlem"

Ben esnerken oda bana karşılık verdi.

" Günaydın prensesim"

Dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı.

"Ben duşa giriyorum?"

Kafasını sallayıp dudaklarını büzdü.

" Çabuk ol ama kurt gibi açım"

Kıkırdayıp konuştum.

" Tamam kuzum"

Hızlıca banyoya ilerleyip üzerimi çıkardım. Suyu açıp ısınmasını beklemeye başladım. Isındığında ılık suyun altına girip Buğlemin herkesten sakladığı şampuanlarını ve kremlerini kullandım. Tabikide sadece bana izin veriyordu. Diğerlerini odasına bile sokmazdı. Duştan çıkıp havlulara sarıldım. Lavabodan çıktığımda Buğlem yatağın üzerine kıyafet ve hiç açılmamış bir iç çamaşırı vardı. İç çamaşırlarını ve kıyafetleri giyip, saçlarımı tarayıp serbest bıraktığımda  Odanın kapısı açıldı. Buğlem beyaz bir şort ve lila bir tişört giymişti. Üzerime baktığımda aynı beyaz şortu ve lila tişörtü giydiğimizi gördüğümde gülümsedim.

"Bilerek yaptın dimi?"

Kıkırdadı.

" Eskisi gibi aynı giyinelim istedim"

" İyi yapmışsın aşk" dedim.

Gururla sırıttığında konuştu.

" Hadi aşağı inelim bizi bekliyorlar"

Kafamı sallayıp aceleyle odandan çıktım. İnsanları bekletmekten hiç hoşlanmazdım. Merdivenlerden indiğimde kocaman yemek masası ve gülen yüzlü iki insanla karşı karşıyaydım.

"Günaydın kızım"

Gülmeye çalışarak karşılık verdim.

" Günaydın"

Buğlem neşeyle zıplayarak annesinin ve babasının yanlarına gidip onları öptü. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Neden ailemle aram böyle değildi? Herzaman böyle olmayı istemiştim. Önüme dönüp tabağıma aldığım birkaç parçayı yemeye başladım. Annemin bana uyguladığı yemek programı yüzünden iki lokma yediğimde kusmak istiyordum. Tabağımdakileri bitiremeden kusma hissi yaşamıştım onlara bakıp

" Afiyet olsun benim pek iştahım yokta izninizle"

Buğlemin annesi bana endişeyle baktı

" İyimisin kızım? daha bir lokma bir şey yemedin"

Yutkunup konuştum.

" İyiyim teşekkürler tekrar afiyet olsun"

Sandelyeyi ittirip kalktım ve Buğlemin odasına çıktım. Telefonumda dolaşıp Kahvaltılarının bitmesini beklemeye başladım. Birkaç dakika sonra odaya Buğlem girdi.

" Balım? İyisin dimi?"

Kafamı salladım.

" Kuşum iyiyimde biliyorsun zaten annem yüzünden çok az yiyebiliyorum onuda zorla kusturuyor, diyetler falan derken ağzıma birkaç lokma atsam midem bulanıyor kusmak istiyorum."

Derin bir nefes aldı.

" Alya kendini şu kadının elinden kurtar, sana çok fazla zarar veriyor."

Dudaklarıma dişlerimi geçirdim.

İmkansızlığın İmkanı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin