MIDNIGHT CRY

Chapter NINE

Zari POV

Dahil sa sakit nagawa kong ipalibag ang mga na nakagapos sakin ngayon. Gusto kong manakit yung tipo na maramdam niya lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon.

Pinagtutulakan ko siya dahil gusto kong makaalis mula sa pagka yakap niya sakin.

"Let go of me Thyro." Sigaw ko sa kanya.

"Pagod na pagod na ako Thyro tinanggap kita ng buo ng paulit ulit na yung sakit."

"Totoo ba na walang bisa ang kasal natin." Pasigaw na tanong ko sa kanya.

Kabasay nang pag bitaw niya sakin ay lumuhod siya sa mismong harapan ko.

"I'm so sorry Zari. Sorry." Umiiyak na sabi niya.

Napahawak na lang ako sa dibdib ko ng medyo kumirot ito dahil sa katotohan na walang bisa ang kasal namin at hinayaan niya na tumagal kami sa paraan na siya ang may gusto.

"I can't believe you Thyro. Si Naiya ba ang legal haaa.. Ginawa mo akong kabet ganun ba." Galit na galit na sigaw ko.

"No... Hindi kami kasal ni Naiya may dahilan lahat nang ginawa ko Zari." Mabilis na sagot niya sakin.

"SABIHIN MO SAKIN ANG TANGINA NA DAHILAN NA YAN PARA MASAKTAN MO AKO NG PAULIT ULIT." Buong lakas na sigaw ko sa kanya at pinaghahampas siya.

"She's sick." Pabulong na sagot niya.

Natahimik ako sa sinabi ni Thyro pero di sapat na dahilan yun para saktan ako.

"May mental illness siya simula nang mag hiwalay kami saka lumabas yung mga sintomas niya." Dagdag niya.

"So kailangan ko rin ba magkasakit bago ko malaman lahat ng sekreto mo sakin. O baka naman dahil sa Lolo mo." Tanong ko.

"Kailangan ba muna na baliw na din ako bago ko malaman lahat ng tinatago mo sakin. Baliban sa walang bisa ang kasal natin at sa kambal ano pa. Si Naiya yung babae sa labas ng gate diba. Si Naiya rin ba yung babae na laging nakasunod sakin simula ng magsama tayo. Si Naiya yung dahilan kaya nagagawa mo akong saktan. Si Naiya na unang babae na minahal mo at ng buong angkan mp kaya di nila tanggap na ako ang pinakasalan pero hindi naman pala totoo. Si Naiya na nag iisang babae na pinagseselosan ko." Umiiyak ako habang sinasabi ko ang lahat ng pwedeng possible may kinalaman sa panggagago niya sakin.

"Alam kong alam mo na sa kanya galing lahat ng death threats ko diba Thyro.. pero pinilit mong itago lahat sakin. Bakit ganun binigay ko lahat ako yung dehado Dito sa sitwasyon na natin e pero bakit ramdam ko na kasalanan ko lahat. Should I move on this time." Di ko napansin na napaupo na pala ako sa harap niya.

"Please let me go Thyro." Pakiusap ko.

"I love you Zari."

"Stop saying you still love me Thyro. I gave up already since the day in the house I already give up." Sabi ko habang inaabot ang kamay niya.

Di naman ako nabigo dahil inabot niya sakin.

"Pakawalan ka ang huling bagay na gagawin ko Zari." Pabulong na sagot niya sakin.

"I'll give you a space but we are not gonna be separated. I'll give you a time alone. Bring the kids with you I'll deal with my family." Pautos na sabi niya.

"Di muna kailangan pahirapan ang sarili mo kong siya ang gusto nila para sayo. Hindi oras ang kailangan ko Thyro kalayaan muna sa mapanakit mong Mundo." Sabi ko na mas kinaputla niya.

"You're gonna stay with me Zari mark my words. Hinding hindi mo gugustuhin ang mangyayari pag pinilit mong iwan ako." Seryoso na sabi niya sakin.

Tinatakot ba niya ako.

"Then try me again Thyro. Nagawa kitang iwan noon kakayanin ko pa rin hanggang ngayon." Sabi ko at binitawan ang kamay niya.

"Zari."

"I love you so much and it's killing me Thyro. Loving is my down fall babe. Im so sorry." Dagdag ko at humalik sa mga labi niya at niyakap siya.

"Mahal na mahal kita Thyro. Untill we meet again my love."

--
🏹