MIDNIGHT CRY

Special Chapter-3

SPECIAL CHAPTER-3

ZARI POV

--

I was sitting properly in the bed waiting them to go up here sa master's bedroom. Pinagpatong patong ko yung mga unan para itago ang kambal atsaka para di nila makita na lumiit ng kunti yung tummy ko.

I feel fresh na rin dahil tinulungan ako ni Manang na maligo kanina habang tulog pa ang kambal.

"Wag kang galaw ng galaw Zari dahil baka mabinat ka. Abay kambal ang lumabal sayo di na isa." Paalala ni Manang sakin habang pinupunasan niya ang buhok ko.

Sobrang swerte ko sa lagay na to. Di ko mana nakasama ni Mommy habang lumalaki ako di naman ako pinabayaan ni Lolo lalo ni Manang simula ng bumalik ako sa bahay na to.

"Yes po Manang."

"Atsaka lahat ng kailangan mo nanjan na sa side table mo. Tubig pagkain at yung mga gamot na hinabilin ni Doc Amy abay kay gandang bata."

Di ko na nagawang sumagot kay Manang dahil sa ingay mula sa baba.

"Baba muna ako asikasuhin ang bisita. Paakyatin ko muna si Thyro at mga bata para sa malaking sopresa mo."

"Thank you Manang."

--

Bumukas ang pinto at alam kong magtataka ang papasok sa ayos ng kama. Tsk.

"Babe." Tawag ni Thyro.

I miss him. Ilang araw lang naman siya nawala.

"I'm here. Where is the kids." Patanong ko sa kanya.

Sumilip ako sa bandang kaliwa ng mga unan.

"What's with this pillow babe." Akmang lalapit siya pero pinigilan ko.

"Stay there and call the kids."

Nagtataka man ay sinunod niya ang sinabi ko. Mabilis naman na umakyat ang tatlo dahil sa tawag ng daddy nila.

"What's with the pillow Mom baka di ka na makahinga jan." Tanong ni Theo.

Dahan dahan akong umayos ng upo. I smile to them at the same time I'm really nervous.

"I have something to show." Nakangiti na sabi ko.

Dahil na rin siguro sa lakas ng gamot na binigay ni Amy ay nakakalakad na ako ng medyo ayos at dahil unti lang naman ang niliit ng tummy ko nagawa kong tumayo ng dahan dahan dahil medyo may hapdi pa rin sa bandang baba.

I full the pillows one by one. Alam kong nagtataka na yung apat sa bandang paahan ng kama.

"What's it is Mom tulungan na kita." Naiinip na sabi ni Zia.

"I'll help to." Si Zian.

"No stay where you are right now."

Dahil sa liit ng kambal di pa rin nila ito kita dahil sa kapal ng huling unan.

Humarap ako sa apat sabay hila sa huling unan at sabi ng.

"Meet our twins. Zaraya and Zuraya Ley Velasquez." Naiiyak na sabi ko habang yung apat tulala lang sa mga sanggol sarap na sarap sa tulog nila.

Ilang minuto na ang lumipas pero di pa rin nila inaalis yung tingin nila sa kambal. Si Thyro naman nakanganga at si Zia bilang maarte na ate nasigaw na.

"My baby sister's." Sigaw ni Zia.

Si Theo at Zian napapailing pero ang tingin nasa kambal.

Lumapit na ako kay Thyro pansin ko na kasi na naiiyak na rin siya.

"I love you babe." Bulong ko sa kanya kaya napatingin na siya sa gawi ko.

Yumakap siya ng mahigpit sakin.

"Thank you Zari. This is the best gift."

Lumapit na rin yung tatlo sa kambal para humalik.

"Welcome to the family my little cookies." Umiiyak na sabi ni Zia sa kambal.

"Hi my little buddy." Si Theo na kinasimangot ni Zian.

"I'm your buddy Kuya. Anyway hi my little bunny." Dahil sa sinabi ni Zian natawa naman kami ni Thyro.

Lumapit si Thyro para humalik na rin pero mukhang kilala ng kambal ang daddy nila dahil sabay na umiiyak ang dalawa habang humahalik si Thyro sa kanila.

"Daddy's girl." Natatawang puna ni Theo dahil di naman marunog mag alaga ang daddy nila lalo na't dalawa pa.

Lumapit sakin ang tatlo habang natatawa sa daddy nila na di alam kung sino ang uunahin sa kambal.

"Thank you for this little bunnys babe." Umiiyak na sabi ni Thyro habang buhay ang kambal dahil na rin sa tulong ni Zia.

Yumakap ako sa tatlo at.

"This time kailangan na natin mag stay sa isang bahay para sa kambal. Para lumaki silang tulad niyo Theo and Zia and to protect Zian from the bully and the little bunnys." Umiiyak na sabi ko.

"We need a time to spend with the family. If it's family day it's family day. Dahil di namin naranasa ng daddy niyo yung ganun. Always make time for the family."

Humigpit ang yakap nila sakin.

"Promise mommy." Sabi ng tatlo habang si Thyro ay lumapit samin at nakiyakap kahit hirap na hirap sa kambal.

--

"Jusmiyo naman Zarina Louisiana Velasquez apo ko naman nanganak ka ng walang kasama sa hospital at kambal pa. Paano kung nahirapan ka." Gigil na gigil si Lolo sakin habang si Vian at Ayi ay tulala sakin na para bang mali na nilabas ko yung kambal na walang kasama.

"I already told you Lolo na di ko naman alam na kambal at ang gender is si Doc Amy lang ang nakakaalam. And okay naman na po ako." Sagot ko kay Lolo.

"Anong magagawa natin Lolo Miguel lumabas na at apo niyo po si Zari kaya alam nating malakas siya." Singit ni Jake.

"And for the record after manganak umuwi agad ah. Edi Ikaw na ang brave." Pang asar ni Vian sakin.

"Vacuum ka ba." Si Ayi.

"Sorry na nga." Sagot ko.

Tumingin ako kay Thyro nakangiti lang din ang loko. It's been a week since I gave birth.

Pumasok sa sala si Zia at Theo buhat ang little bunnys.

Mabilis na tumayo si Vian at Ayi para salubungin ang kambal.

Napatayo na rin si Lolo dahil dun.

I was smiling all the time na pinag aagawan nila ang kambal. This is my dream. To walk in runway with my husband. To design my own dress. To have a complete and happy family. To stay with my gang Vian and Ayi and Amy my new recruit. And lastly Jake and Kurt.

And to Manang. To my Mom and Dad I finally made Mom I have the family I dream. And my final walk is in the red carpet wearing my wedding gown.

So this is it. I look at my husband.

"I love you beyond forever my love."

"I love you more babe."

I wipe the tears in his eyes. Tears of joy.

--

(Thank you so much my archer's for the support and love. To my reader is is my archer's we have a long journey. The Midnight series is just a begining.)

See you in Lover's In Midnight

Your
Missing Arch 🏹