MIDNIGHT CRY

Chapter 22

@Peachbutter-cup black_cage2 @JerremayMantilla anicadkaye. MavielADAlaey17  xxhielxx  @JeramaeYngonga1 JodylineSumagaysay

(Thank you archer's 🏹❤️)

Zari POV

Naglakad ako ng naglakad nang di lumilingon sa mismong bahay.. I always want a happy family a normal one yung tipo na walang malalang problema tulad ng pinagdadaanan ng pamilyang meron ako ngayon.

I don't deserve this.

"Zari."

"Zari."

Parang nasisiran na ako ng bait dahil sa mga walang katapusan na problema na to.

"Zari."

Walang lingon akong naglakad ramdam kong malapit na siya sakin kaya mas binilisan ko pa ang paglalakad.

"ZARINAAA." his shouting my name all over again.

Bago pa man ako makahakbang ulit bigla na lang niya ako hinila para pwersang huminto sa paglalakad.

"What do you think your doing Zarina." Galit na tanong niya sakin.

Matalim ang naging tingin ko sa kanya.

"Do you see I'm leaving.. aalis ako dahil habang mag kasama tayo sa bahay na yun mas lalo mo akong sinasaktan sa sekretong di matapos tapos. What do you want me to do Thyro be happy because the mother of your child is back." Sigaw ko alam kong walang nakakarinig samin dahil malayo kami sa mismong kalsada ng lugar.

"Can you please listen to me first."

"Nung kailangan ko makinig sayo di ka nagsasabi ngayon wala na akong gana na pakinggan pa ang mga sasabihin mo Thyro. Let's just get a annulment. Because I'm fucking tired to the point I want to leave you behind." Di man lang nabawasan yung galit sa boses ko kahit nakikita ko yung emosyon na dapat matagal na niyang pinapakita sakin.

"Kailan ba ako naging kulang. Kailan ba ako magiging sapat. Kailan ba ako magiging una sa lahat Thyro. I'm done trying babe I'm done. I want a normal family like we used to pero parang di na mabibigay satin yun. After a happy moments later on we were here shouting each other. I'm sick of this kind of life." I'm not regretting anything.

"Let's go home. The twins is waiting." Pakiusap niya binalewala ang mga sinabi ko.

"No.. are even aware Thyro galit ako.. I need time I need space.. I need to get away from you."

"Lagi na lang tayong ganito Zari di mo man lang ba pakikinggan yung rason kung bakit ko tinatago sayo lahat. Are aware your life is in danger right now." Napipikon na sabi niya sakin.

Kailan ba nag simula lahat... Diba simula ng nagsama kami. Simula nong kinasal kami. Simula nong nalaman ng angkan niya. Simula ng bumalik si Naiya. Nong nagpakita ang totoo nanay ng kambal. Nagsimula lahat dahil sa pag iibigan namin na di tugma sa panahon at ngayon. Nahihirapan kami naging mabilis ba yung pangarap namin na maging buong pamilya. Naging mabilis ba lahat.

"It's all because of the wrong time Thyro. Didn't you see na sa twing masaya tayo may naka abang na naman na problema.. I think it's time to proceed the annulment." Nasasaktan na sagot ko sa kanya.

Dahil sa sinabi ko buong lakas niya pinagsisipa ang huling ng kotse niya at pinagsusuntok ang pinto nito.

"Mag ka ubusan na tayo ng mana Zari pero di kita papakawalan. Pakawalan ka ang huling bagay na gagawin sa buong buhay ko." Galit na sigaw niya sakin dahilan para mapa pikit ako.

This is the first na makita ko ang side niya na to.

Natahimik ako dahil sa hikbi na kumawala sa kanya.

"I can give you everything you want Zari but not the annulment please. I can't lose you I lose you once at ayoko nang maulit yun please kahit ito na lang para sa mga anak natin isang laban na lang oh." Umiiyak na pakiusap niya sakin habang nakatalikod.

"Ubos na ubos na ako Thyro kahit lumaban pa tayo mas may karapatan pa rin siya dahil siya ang Ina ng kambal. Makakaya ko kung si Naiya yun pero hindi e nanay yun ng kambal."

"You're draining me with your lies Thyro. Please nakikiusap ako tama na. Nakakapagod na kasi e maybe you should try na makasama siya buohin mo yung pamilyang pangarap mo.." naiiyak na pakiusap ko.

"Kahit di na ako ang kasama mo sa pangarap na yun Thyro para na lang sa mga anak niyo." Nanghihina na sabi ko at tuluyan ng bumigay ang katawan ko dahil sa pagod at sakit na rin siguro.

--
🏹