Zari POV
--
I dream this kind of happiness and love. To make my own family. Is not that easy.. A very hard one. I .. we cry till the sunrise but we keep fighting for the years we been thru and here we are a happy family with a huge member.
Sa sobrang excited namin ng malaman ng lahat na buntis ako ay mas lalong naging masaya ang pamilya. From my cravings binigay nila lahat di naman kasi ako maselan tulad ng kay Zian baka kasi dahil sa lalake siya unlike this little angel... Sobrang smooth lang dahil na rin siguro nandito na sa loob ng bahay ang kailangan ko at ang cravings.
"Mommy." Tawag ni Theo sakin.
Lumingon ako sa kanya. Napangiti na lang ako dahil sa hawak niya.
"A lily." Masayang sabi ko.
"Yes for my beautiful pregnant mother." Proud na sabi nito.
"How did you know." I ask him.
"I saw your ig story kaya umuwi ako ngayon may delivery kasi si Jana ngayon sakto may lily siya kaya ayun." Paliwanag niya.
"Thank you my love." Sabi ko at humalik sa pisnge niya.
Di pa man kami nag bibitaw ng yakap ni Theo dumating si Zian. At mag dalang white strawberry.
"My baby boy."
"This is for you Mommy." Sabi nito at inabot ang bowl na puno ng white strawberry.
"Thank you baby." Humalik din ako sa kanya at kumandog sa Kuya niya.
"I think Zia will follow to give you a sweet which is not good for you." Bulong ni Theo.
"At magtatampo pag di ko sinubukan ang cookies niya."
"My beautiful mother im here. I have a red velvet cookies i saw it in your ig yesterday." Sigaw nito mula sa sala.
Yes po... ganito nila ako alagaan ngayon dahil sa pagbubuntis ko.
"Told you." Bulong ni Theo tumawa naman si Zian.
"Nandito kami sa veranda." Pasigaw din na sagot ko kay Zia.
Nilapag niya sa round table ang dalawang box na puro cookies mag kaibang flavor yun siguro para sa mga kapatid niya yung sa isang box.
Hinaplos niya ang tyan ko at bumulong.
"Excited na kaming makita ka bunso wag mong pahirapan si Mommy ah. Ang daming mag aalaga sayo pag labas mo baby." Sabi ni Zia at yumakap sa tyan ko.
"36 weeks na Mommy araw na lang ang hihintayin natin bago makita si baby." Masigla na sabi ni Zian.
"Wala bang masakit sayo mommy." Tanong ni Theo.
Umiling ako dahil baka mataranta sila.. Im in labour rigth now pero di ko pinapahalata baka di sila mag kandaugaga pag sinabi kong may masakit.
"We just need to wait guys." Sabi ko naman sakanila.
"Wala pa naman si Daddy."
Nasa Canada ngayon si Thyro dahil sa isang business meeting niya pero ngayon o baka bukas ang uwi non.
"Okay lang ako darating si Tita Vian at Tita Ayi niyo mamaya.. Atsaka may pasok kayo bukas kaya gumayak na kayo."
"We can stay mommy." Sabi ni Zia.
Umiling ako.
"No.. may exam kayong tatlo umuwi na kayo sa Manila dahil okay ako basta ingatan niyo si Zian.. Theo no nigth out and you Zia bawal kang gumala focus sa exam mga anak dahil lalabas na ang bunso natin dapat bago lumabas nandito na kayo okay... At ikaw baby boy wag pasaway sa ate at kuya.. Dapat bantayan si ate ah." Masayang sabi ko sa mga anak ko.
"Just go guys... Im okay here. Otw na ang mga ninang niyo." Sabi ko at mukhang sumangayon naman ang tatlo.
"We love mommy." Sabi naman nang mga bata at lumabas ng bahay sakay sa kotse ni Theo.
Nang masigurado ko na wala na sila.
"Manang paki ready naman yung gamit namin ni baby. Pakisabi na rin kay Kuya Densyo na ihanda ang kotse." Sabi ko habang paakyat ng hagdan.
"Jusmiyo!! Zari dahan dahan sa pag akyat. Manganganak kana ba?." Paalala ni manang.
"Walang pwedeng makaalam manang baka mas lalo akong mahirap dahil sa kanila."
"Sasamahan kita sa ospital."
Umiling ako.
"Susunod si Lolo sakin dun. Mas kailangan po nandito ka sa bahay dahil tatawag si Thyro mamaya."
"Please Manang wag niyo pong sabihin na nasa hospital ako pag naka balik na siya gusto ko sila masopresa sa munting anghel namin." Paalala ko kay Manang.
"Mag iingat ka anak." Sagot naman ni Manang.
--
Hospital.
"Push more Zari." Utos ng ob ko sakin.
"Ahhhh."
"One more." Utos niya ulit.
Sinunod ko lahat ng utos ni Doc. Tanging siya lamang ang nakakaalam ng gender ng baby basta masabi lang niya na healthy ang bata panatag na ako dun.
"Last one Zari."
Huminga ako ng malalim bago binigay lahat ng lakas na meron ako sa mga oras na to para ilabas ang baby.
Halos mawalan ako ng malay pero pinilit ko ang sarili dahil sa iyak ng batang kakalabas lang sakin.
"It's a gir--."
Di pa natapos ni Doc ang sasabihin niya ng may naramdaman ako ulit na parang lumalabas.
Mabilis ang naging kilos ni Doc Amy at agad naman siya dinaluhan ng assistant nurse dahil may isa pa daw.
"Oh my god! Zari umiri ka ng isang beses I can see the head."
Di pa man ako nakakabawi ng lakas pero sinunod ko ang utos ni Doc sakin.
"Ahhhhhh.." pabulong na sigaw ko.
And I heard another cry. I have my twins.
"It's a girl Zari both girls." Masayang sabi ni Doc Amy sakin.
"Ang lakas mo. You better sleep."
--
"Manang dumating naba si Thyro." I asked Manang over the phone.
"Oo pero bumalik sa Manila para sunduin ang mga bata ang sinabi ko ay nag mall ka."
"Pauwi na po ako Manang. I think si Doc mismo ang mag hahatid sakin mga 12am pa po. Dapat po bukas pa makakauwi si Thyro pati ang mga bata." Paliwanag ko kay Manang.
"Ako ang bahala anak. Uutusan ko si Thyro mag grocery para mag tagal na rin sila sa Manila. Kamusta ka. Malusog ba ang apo ko." Bigla sumaya ang puso dahil sa sinabi ni Manang.
Tumango na para bang kaharap ko siya.
"They are so healthy Manang."
"I have my twins Manang. Both girls."
Narinig ko ang hikbi ni Manang.
"Nakakatuwa na buo na Ang pamilya mo anak at mas natutuwa ako dahil may bagong sutil sa pamilya natin. Sige na mag pahinga ka para sa pag uwi niyo." Sabi ni Manang.
-
"Are you ready Zari." Tanong ni Doc habang tanaw ang bahay namin ni Thyro.
Tumango ako.
"Thank you Amy. Ninang ka nila ah."
Kinikilig na humawak si Amy sa kamay ko.
"Oo naman pero hahanap muna ako ng papi dahil ang lonely na ng buhay. I want to have this." Sabi niya habang hawak ang kamay ng kambal.
"I will reto you sa isang bandmate ng friend ko." Pagbibiro ko.
"What the... You better go nanjan na ata si Manang."
"Thank you again."
Mabilis ang naging kilos ni Manang at ng ibang kasambahay dahil malapit na daw sila Thyro at ang mga ninang and ofcousre the jowas.
--
🏹
YOU ARE READING
MIDNIGHT CRY
RomanceI'm Zarina Louisiana Reyes your nightmare dress like a daydream.
