MIDNIGHT CRY

Chapter 23

Zari POV

--

Nagmahal lang naman ako pero bakit parang pasan ko lahat ng problema sa buong mundo. Yung tanging kaligayahan ko iiwan ko na naman dahil sa sobrang sakit ng dulot sakin.

Paulit ulit kong binigay ang buong ako sa kanya lalo na sa pamilyang bumuhay sa kanya. Sa mga taong pilit pinapamulat sakin di sa lahat ng oras pwede kang tanggapin ng pamilya ng taong mahal mo.

I love Thyro so much at willing akong masaktan ng paulit ulit pero sa punto na to suko na ako... Kahit masakit kahit may makukulang sa pag katao ko dahil sa desisyon na gagawin ko... Ay kakayanin ko para sa kanya at mga anak niya.

"Zarina apo." Pukaw ni Lolo sakin.

"Are you sure about this." Tanong ni Lolo.

"This is the right Lolo... Letting him go was never easy but I need to do it for his children they need there Mom." Pabulong na sagot ko kay Lolo.

"Ilang beses na tayo nag padala sa kanya ng papeles pero ni isa wala siyang tinanggap apo.. talk to him make him listen to you." Sabi ni Lolo alam ko di siya sangayon sa mga ginagawa ko pero pakisama ang ginagawa niya.

"What will happen pag nag stay ako Lolo mas lalo akong masasaktan sa mga nangyayari samin." Paliwanag ko.

"Anong mangyayari sa in----." Di na natuloy ang sasabihin ni Lolo dahil pinutol ko agad.

"Kaya ko Lolo at alam kong alam mo yun.. please don't make him know about this." Madiin na sabi ko.

--

"You gonna with us Mom." Pilit na pinipigilan ni Theo ang luha sa kanya mga mata.

"You promise Mom." Nakikiusap naman si Zia.

"We need to do this mga anak ayokong may masaktan sa inyo dalawa. Learn to love her and when the time comes you learn to love her start to forgot everything about me... Make her feel the way you make me feel the loved." Umiiyak na sabi ko sa kanila.

"Hinding hindi ko gagawin sa kanya yun Mom iba ka iba siya .. mas ginusto niya mag pakalayo at iwan kami dahil sa mga taong tumutulong sa kanya." Galit na sigaw ni Theo.

"Please baby listen to me. Don't say anything that might hurt her feelings dahil parang ako na rin Yung sinasaktan mo. She's your mother after all. I'm also your mom but not like her. Dahil sa kanya nandito kayong dalawa sa harap ko. Alam kong nasasaktan kayo dahil sa gagawin ko but take a chance lang naman pag ayaw niyo talaga sa kanya you can come visit me sa mansion ni Lolo Miguel niyo." Paliwanag ko sa kanila ni Zia I know this might hurt them but this is the right.

"Bakit parang ang dali sayo Mom na iwan kami at si Daddy naging masama ba kaming anak sayo kaya ka aalis. Di pa ba sapat na ikaw yung Mommy namin. Yes she's did give birth to us but she never be a mother to us too. You raise us god your are the only mother we want. Sinasaktan mo kami dahil sa babaeng di man lang kami pinahalagahan nong panahon na mas kailangan namin siya." Galit na galit sabi ni Zia at iniwan kami ni Theo.

Napaiyak na lang ako dahil sa mga sinasabi ng kambal sa edad nila.. di pa dapat nila nagsasabi ang mga bagay na ganito.

"Think carefully Mom you might never see us again after this mess. I love you always Mom." Sabi ni Theo at iniwan na rin ako sa sala ng bahay.

"I'm sorry. I'm so sorry." Umiiyak na bulong ko.

"This is the right. I'm sorry." Bulong habang humihikbi.

After a minute mabilis na lumabas ako ng bahay at sumakay sa sasakyan. Alam kong Wala na akong babalikan sa mga oras na to tanging si Lolo lang.

--
🏹