MIDNIGHT CRY

Chapter 34

Zari POV

--

After a week we were flying back to Pinas with my son Zian. Sobrang excited niya dahil makasama na naman daw niya si Lolo at ang mga Tinang and of course the Tito Pogi as well.

"Mama I have something to tell you." Biglang sabi ni Zian.

Napatingin naman ako sa kanya.

"What it is baby."

"I saw daddy at Dior and we talked." Seryoso na sabi nito habang ako ay napanganga.

"I saw how he left you at the backstage Mama." Dagdag niya.

Tatlong taon pero parang si Theo ang kausap ko ngayon.

"I'm so sorry Mama sinabi ko na ikaw ang mommy ko I saw how you wipe the tears in your eyes Mama I hate him... How could he hurt you by emotion." Galit na sabi niya.

Lumuhod ako para pumatay sa kanya.

"Don't hate him anak. Pangarap ka ng daddy mo wala lang sa timing pero your our miracle baby. So many years we wish to have you so please don't hate him." Pakiusap ko sa kanya.

"Yes he hurt me but please baby don't hate him. When we land in Pinas I need to talk to him about you. You deserve to meet him baby diba sabi ko sayo at lagi kung ipapaalala na wag na wag kang mag tatanim ng sama ng loob dahil masasaktan at masasaktan mo lang ang sarili mo. " Dagdag ko.

He wipe my tears away like his dad always did.

"Okay lang na sinabi mo sa kanya na ako ang Mommy mo di naman kita kinakahiya baby... We just need to be away from them. And now it's time to face them with a smiling face baby." umiiyak na sabi ko.

"Your not mad at me." Naiiyak na tanong niya habang hawak ang pisnge ko.

"I'm not Zian your so brave. You talk to him like a grown up man. You did a great job baby but next time don't do that okay ask mama first." Malambing na sabi ko sa kanya.

"I love you Mama." Sabi nito sakin.

Parang si Thyro na rin ang nagsabi nun sakin. Lahat ata nakuha niya kay Thyro pati boses.

"I love you more baby."

--

Airport/Philippines

"Mama it's so mainit naman dito." Nakasimangot na sabi ni Zian sakin.

Isang maliit na maleta lang naman ang dala namin dahil si Lolo na daw ang bahala sa ibang gamit namin habang si Zian isang bagpack lang mga important lang daw ang lamang non pero nung binuksan ko halos feeding bottle ang laman.

Habang ako isang hand bag na medium size di naman kasi ako yung tipong lahat ilalagay sa iisang bag.

"Kanina excited ka ngayon nagrereklamo dahil mainit. May neck fan ka naman diba." Sabi ko sa kanya.

"Mama lets go na po sa house natin kasi I want to sleep na po." Demanding.

Just like his ate Zia sobrang arte ayaw sa mainit pero ayaw sa ibang bansa.

Pumara kami ng taxi nag tanong pa si Zian bakit daw kami nakasakay sa ganun na car. Well di naman alam ni Lolo na ngayon kami darating kaya nag grab muna kami.

Habang nasa byahe kami nakatulog si Zian at ako medyo excited at the same time kabado sa dahilan na di ko malaman.

I ignore all the call dahil about lang din yun sa office.

After an almost hour dumating na rin kami sa bahay ni Lolo pero bago pa man kami makapasok sa mismong gate nakilala ko agad ang kotse ni Vian at kotse ni Jake at may isang Mercedes Benz na kulay itim.

Di ko na lang pinansin at pumasok sa loob ng bahay habang si Zian naka ngiti na sumabay sakin.

"We're home." Masaya na sigaw ko mula sa front door habang si Zian ay nakahawak sa kamay ko.

"Lolo I'm home na po." Sigaw naman ni Zian.

Pero yung masaya na mukha ko bigla na lang nawala dahil sa mga taong nakatingin sakin.

Habang si Vian nasapo niya ang noo si Ayi naman parang kinikilig. At si Lolo ang lawak ng ngiti at si Jake naka ngisi.

"Mama." Tawag ni Zian sakin.

Napatingin ako sa anak ko.

"My siblings...."

--
🏹