MIDNIGHT CRY

Chapter 39

Zari POV

--

Pumasok kami sa loob ng dating bahay namin nagulat pa ako dahil tulad pa rin ng dati mula sa mga wall design ang mga appliances at mga furniture ay ganun pa rin. Humiwalay ako sa kanya at pumasok sa kwarto namin.

I was shocked when I open the door I saw our wedding picture. We were look so inlove na parang di kami humaharap sa problema dati.

Nasa bandang gitna ang picture namin ni Thyro habang sa magkabilang gilid naman ang picture ng kambal at ni Zian.

"Pinalagay ni Theo at Zia yan." Bulong ni Thyro sakin.

"When you're away everything feels wrong laging may kulang Zari. Parang lahat mali walang bumubuhay sa bahay na ito laging ikaw ang hinahanap namin kaya umuwi kami sa Manila para di kami masaktan ng sobra ibang iba pag nandito sa unang bahay at pangalawa sa pangarap natin. Sobrang sakit na kaya mo kami iniwan dahil mismo sakin. I'm so sorry." Paliwanag niya sakin pero ramdam ko yung sakit.

"What if pinili kong umalis ngayon at bumalik sa pangarap ko sa New York." Humarap ako sa kanya habang tinatanong.

"You can't my love. Ako yung pangarap mo.... kami ang pangarap mo.." nakangiti na sagot niya sakin.

"Ang confident mo naman."

"Follow your dreams if New York is your dream... I'll follow mine too." Naguguluhan naman ako sa sinabi niya.

"What..."

"Your my dream if you going back there... I will follow you there because you are my dream." Tangina na lalaki to.

"Kikiligin na ba ako." Pangasar ko sa kanya.

"Can we skip to the good part."

Before I could answer his question. He kissed me a passionate one.

--

Hatinggabi na pero gising pa rin ako dahil sa lalaking sobra kung makayakap di na ako makahinga ng maayos dahil dun.

Dati pag ganito oras na lagi akong mag isa at umiiyak. Pero ngayon umiiyak dahil sa saya ng pinaparamdam ng lalaki katabi ko.

"Babe." Tawag nito sakin.

Mabilis na bumangaon si Thyro dahil nakita nito na umiiyak ako.

"Hey! What happen? Why are crying?" Taranta na tanong nito sakin.

"Masaya ako dahil nandito na tayo na sana di na tayo bumalik sa nakaraan Thyro.. masakit dun e dito na lang tayo...pangako di na ako aalis dito na lang tayo." Umiiyak na sabi ko.

Niyakap niya ako.

"Kailangan natin dumaan sa ganun na sitwasyon dahil yun ang dahilan kung bakit tayo naging mas malakas ngayon.. pero tapos na tayo dun kaya nandito na tayo."

"I love you." Bulong niya sakin.

"I love you more."

Kinabukasan tinanghali na kami ng gising dahil halos di kami nakatulog dahil nag usap lang kami nag decision kami na subukan namin ulit dahil nandun pa rin naman yung love na parehas namin sinubukan limutin dahil sa mga sitwasyon na akala namin mas makakabuti.

"Babe."

"Hmm."

"May sumisigaw." Sabi ko kaya mabilis na bumangon si Thyro para silipin akala ko lalabas na siya ng kwarto pero mabilis na bumalik siya sa kama at buong puso na humalik sakin.

"Good morning babe."

Napangiti na lang ako.

"Good morning babe." Sabi ko at tuluyan na akong natawa dahil namumula lang naman ang buong mukha niya.