UNICODE
စည်းများခြားသော်***
Segment 17
“နှစ်ဖက်မိဘတွေသဘောတူတဲ့အတိုင်း
ကိုယ်တို့ကလေးယူကြရင် ကောင်းမလားလို့.....”“ဟင်....”
သူ့အပြောကြောင့် ပန်ဆင်လန့်သွားရုံအပြင်
ခပ်ဖိဖိချုပ်ထားတဲ့သူ့လက်တွေကြား
မရုန်းသာမလွန့်သာအနေအထားရောက်နေရ၏။သူကတော့ပန်ဆင့်ကိုခပ်ရိရိကြည့်ရင်းမှ
မျက်ဝန်းနက်နက်လေးထဲတစ်ဖန်စိုက်ကြည့်၍“သူတို့ပြောတာလဲမှန်တယ်နော်
ကိုယ်တို့အသက်ကငယ်တော့တာမဟုတ်ဘူး
မြန်မြန်ကလေးယူပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့မိသားစုဘဝ
ထောင်ရင်ကောင်းမယ်.....”“ဟင့်အင်း ကျွန်မအဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး
ပြီးတော့ ကမ်းလှမ်းထားတဲ့ဇာတ်ကားတွေလဲ
ရှိသေးတယ်.....”ပန်ဆင်ပြောလဲပြော သူ့ကိုမျက်နှာလွှဲ၍ လက်ထဲက
အတင်းရုန်းထွက်ပေမဲ့ မလွှတ်ပေးတဲ့သူက
ပန်ဆင့်မျက်နှာလေးကိုသူ့ဘက်ရောက်အောင်
ဆွဲထားပြန်ရင်းမှ“ဇာတ်ကားဆိုတာဘယ်အချိန်ရိုက်ရိုက်ရတာပဲ
ကလေးယူဖို့ကပိုအရေးကြီးတာလို့ကိုယ်ထင်တယ်...”ပြောပြီးတာနဲ့တဖြည်းဖြည်းနဲ့ငုံ့ကျလာတဲ့
သူ့မျက်နှာကြောင့် ပန်ဆင်လက်လေးကို
လိမ်ကျစ်ရင်းမှ မျက်နှာကိုဖြေးဖြေးချင်း
လွှဲမိသည်။
ထိုအခါ ပါးရိုးနားမှာခပ်နွေးနွေးခံစားလိုက်မိတာက
သူ့ရဲ့အသက်ရှုသံဆိုတာပန်ဆင် ခံစားလိုက်မိ၏။“ဘာလို့လဲ.....”
ထိုအတိုင်းထိကပ်ထားတဲ့မျက်နှာကို
ပြန်မခွာသွားသေးတဲ့သူက
မေးတာကြောင့် ပန်ဆင် လက်သီးဆုပ်လေးကို
သူ့ရင်ဘတ်မှာကပ်ရင်း ခပ်လွန့်လွန့်လေးရုန်းမိကာ
VOUS LISEZ
စည်းများခြားသော် {Complete}
Roman d'amour"ရှင်ပဲကျွန်မတို့ကြားစည်းခြားခဲ့တာမလား...." "အဲ့တာဘာဖြစ်လဲ စည်းဆိုတာငါကနေဖြစ်လာရင် ငါကိုယ်တိုင်ကအဲ့စည်းကိုဖျက်မယ်..." "ရှင် လူလည်မကျနဲ့...." #နွေနှောင်းငယ်