KARTAL -GAY

8

Kartal'ın geleceğim dediği saatin üzerinden bir saat geçmişti. Ne kadar ararsam arayayım asla açmıyordu. İçimdeki korku iyice artarken kendimi Asu'nun kapısının önünde bulmuştum. Gidecek başka yerim ne yazık ki yoktu.

Kapıyı tıklayıp, beklemeye başladım. Birkaç dakika sonra kapı açılmış, Asu ve Ela pijamaları ile beni karşılamıştı.

"Arif, iyi misin?" Kafamı olumsuz anlamda sallayıp, içeri girmiştim. Korkuyordum çünkü Kartal, ne zaman geleceğim dese gelirdi. Tehlikeli biri olduğu için aklıma her türlü şey geliyordu.

"Noldu?"

"Kartal, gelmedi."

"Aradın mı?" Kafamı olumlu anlamda sallayıp, balkona çıkmıştım. Masada duran paketten bir dal çıkarmış ve yakmıştı.

"Bir şey mi oldu ki?"

"Olmuş mudur?" Korkuyla sorarken Asu, dudaklarını büzmüştü.

"Acaba orada mı bekleseydim, belki gelirdi?"

"Saçmalama Arif, hava buz gibi zaten." Oflayarak alnımı masaya dayamıştım. Asu telefonunda bir şeyler yaparken ben öylece durmuştum.

"Polisi arayayım mı?"

"Arif iyice delirdin. İşi uzatmıştır."

"Telefonuma bakardı ama." Asu kalkıp ikimize kahve yapıp, getirmişti. Yarım saattir balkonda oturup, dümdüz dışarıyı izliyordum. Kapı çaldığında ikimizde ayaklanmıştık. Belki Kartal, beni evde bulamayınca buraya gelmiş olabilirdi. Kapıyı açtığımda karşımda Kartal'ın adamı vardı.

"Kartal abi gönderdi beni."

"İyi mi?" Ceketimi giymeye başladığımda adamın kaşları havalanmıştı. Telaştan elim ayağım birbirine dolaşırken Asu, ceketi giymeme yardım etmişti.

"Pek iyi sayılmaz." Nefesim sanki boğazıma oturmuştu.

"Beni bekleyin. Asu'da Ela'yı karşı komşuya bırakmış ve hızlıca giyinmişti. Yanımıza geldiğinde ben çoktan kapıdan çıkmış, onu bekliyordum.

"Ne oldu?"

"Yaralandı." Gözlerim dolarken, kafamı eğmiştim. Asu sırtımı okşayarak yürürken arabaya binmiştik. Kalbim sıkışmış ve göğüs kafesimi zorlamaya başlamıştı.

"Ciddi bir şey mi?" Asu konuştuğunda yandan Kartal'ın adamına bakmıştım. Aynadan Asu'ya bakıyordu.

"Ciddi." Derin bir nefes aldığımda Asu, kolumu okşamıştı.

"Bu kadar güçlü biri yaralanma ile hemen ölmez, korkma iyileşecek."

"Ölmesin." Sesim titrerken adam arabayı park etmişti. Hızlı bir şekilde inip, neredeyse koşarak hastaneye girmiştim. Odaya girdiğimde sırıtarak bana bakan beden ile elimi duvara yaslayıp, destek almıştım.

"Kartal."

"Hoş geldin gülüm."