KARTAL -GAY

ÖZEL BÖLÜM 2

Ay yuh çuk özlemişim bunları. Bir tane daha geçmişle alakalı bölüm gelir ondan sonra da günümüzden bir özel bölüm gelir, beklemede kalınız🧡

Günlerdir aklımdan çıkmayan yüz ile elimdeki dosyayı okumaya devam etmiştim. Acar'a sahnedeki ikisini takip etmesi için adam görevlendirmesini söylemiştim. Şimdi onun dosyası elimdeydi. Aralarında garip bir ilişki vardı. Sevgili değillerdi ama sadece arkadaş olduklarını da sanmıyordum.

"Abi?" Ağrıyan şakaklarıma parmağımı bastırıp, bakışlarımı Acar'a çevirmiştim.

"Söyle aslanım."

"Sen o şarkı söyleyen hatuna mı takıldın, ayarlatayım mı sana?"

"Boş yapıyorsun Acar, yapma." Anında gülen yüzü ciddi bir hal alırken aklına ne gelmişse gözleri irileşmişti.

"Abi yoksa?"

"Arabayı çıkar, oraya gideceğiz." Acar odadan çıktığında elimdeki kağıtta, en üstte bulunan fotoğrafta parmağımı gezdirmiştim. Normal bir erkekti ama neden bu kadar ilgimi çekmişti bilmiyordum. Hatta ilgimi o kadar çok çekmişti ki ergenler gibi onun olduğu bir rüya bile görmüştüm.

Kağıdı dolaba koyup, ayağa kalkmış ve odamdaki aynanın önüne geçmiştim. Bana korku ile değilde başka türlü bakmasını istiyordum. Saçlarımı düzeltip, elime geçen bir parfümü üstüme sıkmıştım.

Gelen bildirim sesi ile aşağı indiğimde Acar arabaya yaslanmış beni bekliyordu. Yanına gittiğim an burnunu kapatmıştı.

"Abi parfüm banyosu mu yaptın, bu ne?"

"Sen bugün hayırdır ya Acar?" Kafasına vurup, arabaya bindiğimde o da binmiş ve anında camları açmıştı.

"Abim yakışıklısın zaten, ne gerek var parfüm banyosuna." Sırıtarak konuşuyordu, bu daha da sinirimi bozmuştu.

"Abi."

"Abine şimdi da, söyle."

"O kadından sonra ilk kez seni bu kadar hevesli görüyorum. Mutlu ediyor bu beni."

"Ben hep mutluyum aslanım." Seda beni abimle aldatıp, evlendiği günden beri mutlu falan değildim. Seda'yı seviyordum ama aşık değildim, yine de yaptığı şeyi kabul edemiyordum. Şahin'in onu neyle kandırdığını ise çok iyi biliyordum, Seda paraya aşık biriydi ve onu kandırması zor olmamış olsa gerekti.

"Geldik abi."

"Eyvallah." Arabadan inip, mekandan içeri adım attığım an onun gülme sesi kulağıma dolmuştu. Yutkunup, terleyen avuç içlerimi pantolunuma silmiş ve sesin daha yüksek geldiği mekanın içine girmiştim.

Arif ve Asu sahnede gülüyor, insanlarda onları izleyerek kahkaha atıyordu. Ne bu kadar komik gelmişti bilmiyorum ama onun gülen yüzünü görünce benimde dudaklarımın yukarı doğru kıvrılmıştı. Yerime oturduğum sırada gözleri ortada dolaşmış, beni gördüğü an yüzündeki tebessüm silinmişti. Bu moralimi bozsa bile ona kafa selamı vermiştim.

Benden iyi bahsedilmiyordu, bunları duymuş olabilirdi ki şu an ki yüz ifadesi tam olarak duyduğunu gösteriyordu. Yine de kolay vazgeçen biri değildim, ona gerçek Kartal'ın nasıl biri olduğunu bizzat ben gösterecektim.