KARTAL -GAY

18

Arkadaşlar ben bu bölümü yayınlamayı unutmuşum, o yüzden bağımsız gibi olmuş ldlallslz kusura bakmayın... En son ki bölümü unutun onu bundan sonra yayınlayacağım☘️

Titremem yeni yeni geçerken çalan telefonuma bulanık gözlerim ile bakmıştım. Onun adını görünce reddetme kısmına basıp, telefonu ileri doğru attım. Hem hayatıma birden girip, hemde böyle davranamazdı. Bana aşık olan oydu ve yaptığı şey çok saçma ve kırıcıydı. Madem seviyordu o zaman adamına vurmam onun için sorun olmamalıydı.

Telefon tekrar çalarken uzanmış ve aldığım telefonu direkt açmıştım.

"Efendim?"

"Arif neredesin sen? Tevfik abi kuduruyor." Asu'nun telaşlı sesi ile gözlerimi kapatıp, kafamı arkadaki duvara yasladım. Tevfik abiyi o anki sinirle unutmuştum.

"Kötü olduğumu söylemedin mi?"

"Söyledim, sikerim onu dedi."

"Herkeste beni sikmeye ne kadar meraklıymış." Gülerek söylediğim şeye tezat olarak gözlerim tekrar dolmuştu.

"Tevfik abi seninle yolları ayırdı, kendisi böyle zor durumda kalıyormuş." İçimden küfür ederken sanki görecekmiş gibi kafa sallamıştım.

"Kartal sana geliyor, seni göremeyince çıktı mekandan."

"Kimseyi istemiyorum Asu."

"Çocuklaşma Arif." Telefonu suratına kapattığım an kapı çalmıştı. Gelecek tek kişi belliydi.

"Gülüm?" Nefes nefese çıkan sesini umursamadan oturduğum yerde biraz küçülmüştüm. Bir saat önce yaşadığımız an tekrar gözümün önüne gelmişti.

"Aç hadi kapıyı, konuşalım." Derin bir nefes alıp, sesimin güçlü çıkmasını istemiştim.

"İstemiyorum." Titreyen sesim ile yumruğumu sıkarken, bu sefer derin bir nefes alan o olmuştu.

"Hadi yavrum, aç şu kapıyı. Ergenler gibi kapı arkasından mı konuşacağız?"

"Yüzünü görmek istemiyorum."

"Arif, yapma böyle." Yerden kalkıp, kapıya bakmış ve elimi kulpa uzatmıştım. Biraz bekleyip, elimi geri çekerken sinirle ıslanan yanaklarımı da sildim.

"Hayatıma birden girip, çocuk gibi benimle dalga geçemezsin. Oynayacak başka birini bul."

"Seninle oynamıyorum, aşığım lan köpek gibi."

"Ben değilim Kartal. Siktir git hayatımdan." Birkaç dakika ses gelmediğinde kulağımı kapıya yaslamıştım.

"Arif, yapma."

"Siktir git dedim Kartal."

"Burada bekliyorum, sen açana kadar da bekleyeceğim."

"Boşa beklersin." Kapının önünden ayrılıp, odama gitmiş ve kendimi yatağa atmıştım. Yorgana sıkıca sarılırken vücudum resmen titriyordu.

Apartmanın daha soğuk olduğu aklıma gelince kalkmaya yeltenmiş ama sonra hemen vazgeçmiştim. Beklemek zorunda değildi, üşüyorsa evine gidebilirdi.