KARTAL -GAY

38

Kartal bana ikinci kez dolu gözleri ile bakıyordu. Odaya girdiğimden beri yapmadığını söylüyordu, ona inanmak istiyordum.

"Arif, yemin ederim yapmadım." Belki de yüzüncü kez aynı şeyi söylerken masanın üzerindeki parmaklarını bana doğru uzatmıştı. Parmaklarımızı birleştirip, yere baktım, yüzüne bakmaya içim elvermiyordu.

"Ne zaman çıkarırlar seni?"

"Bilmiyorum. Üzerime yıkmak için her şeyi yapıyorlar. O kadar eminler ki benim yaptığımdan."

"Ama sen yapmadın. Yapmadığın şeyi üzerine yıkamazlar." Eğilip, elimin üstüne dudaklarını bastırmış ve geri çekilmişti.

"Umarım gülüm." Tam ona doğru uzanacakken açılan kapı ile elimi bırakmıştı.

"Görüşme bitti."

"Ne zaman çıkacak?"

"Belki 10 yıl sonra." Polis memurunun sırıtarak söylediği şey ile yumruklarımı sıkmıştım. Belli ki Kartal ile bir derdi vardı.

"Buradayım tamam mı?"

"Tamam." Kartal buruk bir şekilde gülümserken odadan çıkmıştım. Acar'da Kartal gibi bitik bir halde bekliyordu.

"Abi nasıl?"

"Harika." Gözlerimi devirerek yanından geçmiş ve bahçeye çıkmıştım. Ceplerimi kontrol ettiğimde sigaramı almadığımı fark etmiş ve tekrar sinirlenmiştim. Uzatılan sigara ile yandan baktığımda Acar'ın uzattığını görmüştüm.

"En iyi avukatları tuttum. Çıkacak Kartal abi."

"İçeride sadece suçsuz olduğunu söyledi. Üzerime yıkmaya çalışıyorlar dedi." Sigaramı yakarken banka oturmuştum. Acar'da bir sigara yakıp, yanıma oturduğunda derin bir nefes çekmiştim ciğerlerime.

"Bizimkiler araştırıyor. Kimin yaptığı çıkar kısa zamanda." Kafamı sallayıp, sessizce sigaramı içmeye devam etmiştim.

Bu duruma şaşırmıyordum. Hayat önce beni hiç olmadığım kadar mutlu etmiş, sevilmemi sağlamış sonra ise bunu elimden almıştı. Gözlerim tekrar dolarken burnumu sertçe çekmiştim. İçeride olan Kartal'dı, güçlü duran Kartal'dı, geriye kalansa ben olmuştum.

"İstersen seni eve bıraktırayım Arif abi." Kafamı olumsuz anlamda sallayıp, ortadaki paketten bir dal daha almıştım.

"Arif?" Asu'nun sesini duyunca kafamı diğer tarafa çevirip, gözlerimi silmiş ve ayağa kalkmıştım. Nefes nefese kollarını bana sararken bende ona sarılmıştım.

"Acar haber verince Ela'yı kreşe bırakıp, koştum hemen. Bir gelişme var mı?"

"Yok, çok eminler onun yaptığından." Acar yanımızdan uzaklaşırken Asu geri çekilmişti.

"Sence o mu yaptı?"

"Bilmiyorum Asu, yapmadığına inanmak istiyorum ama bir yandan ne kadar tehlikeli biri olduğunu da biliyorum."

"Ben Kartal abiye güveniyorum." Ona bende güvenmek istiyordum.