ÖZEL BÖLÜM 3

4.4K 243 21
                                    

°2 Yıl sonra

Elimdeki rakı kadehini sahnede saz çalan, tam iki yıldır köpek gibi aşık olduğum adama doğru kaldırmıştım. Gülen yüzü beni ne zaman görse soluyordu ve Asu'ya bir şeyler fısıldıyordu. Zeki biri değildi, bakışlarımdan anlamasını beklemiyordum.

Önceden de ilişkilerim olmuştu, hepsine değer vermiştim ama Arif başkaydı. Onun bir bakışı ile bile ağlayacak gibi oluyordum. Herkese kök söktüren ben, onun ağzına bakıyordum. O beni görmüyordu ama yine de kendi içimde bile kıyamıyordum ona.

Artık söyleme kararı almıştım, geç olmuştu ama bende ilk kez bir erkeğe aşık oluyordum, bu duygular benim içinde yeniydi. İlk başta kabul etmek istememiştim ama onu her gördüğümde çarpan kalbim bana her şeyi açık ve net anlatmış, kabul etmemi sağlamıştı. Şimdiyse göğsümde ki ağırlığın sebebi olan sevdamı dile getirmek istiyordum.

"Abi, söyleyecek misin?" Kafamı olumlu anlamda sallamış ve masaya yüklü bir bahşiş bıraktıktan sonra kalkmıştı. Bugün sarhoş olma vakti değildi, o yüzden çok az içmiştim.

"Bu salak yine anlamaz." Çıkışın önüne geçtiğimizde Acar kendi kendine konuşmuştu.

"Düzgün konuş, sıçmayayım ağzına." Ona kimse laf edemezdi, ben bile anlamadığı için kızmıyordum.

"Sende hanımcı oldun iyice abi ya." Acar yüzünü ekşitirken elimi belimdeki silahıma attığım an ellerini havaya kaldırmıştı.

"Aferin." Göz kırpıp, mekandan çıkan bedeni görünce omzumu dikleştirmiştim.

"Arif." Ona doğru bir adım attığım an gözlerini sıkıca kapatmış ve derin bir nefes alarak tekrar açmıştı.

"Buyur abi."

"Seninle ko-" Koluna dokunduğum an dirseğini karnıma geçirmiş ve koşmaya başlamıştı.

"Hay sikeyim." Bir an önce kendime gelip, arkasından koymuştum. O hızlandıkça bende hızlanmaya çalışıyordum.

"Bekle lan!"

"Abi valla Asu ile alakam yok benim." Kafası anlık arkaya çevirdiğinde havaya sıkmak için belimden silahımı çıkarmıştım. Gözleri daha da irileşirken önüne dönmüştü.

"Oğlum dursana lan!" Bağırtım boş sokakta yankılanırken öksürmüş ama yine koşmaya devam etmişti.

"Kartal abi yemin ederim yanl- siktir!" Bana bakarak konuşurken bir anda bedeni yerle buluşmuş, iri gözleri dolu dolu olmuştu. Bileğinin üzerine düşmüştü ve çıkan sesi ben bile duymuştum. Ona doğru yürürken yerde geri geri gitmişti.

"Daha çok gencim, öldürme abi beni." Gerçekten düşündüğümden daha salaktı. Onu değil Asu'yu sevdiğimi düşünüyordu.

"Abi." Acar ve diğer adamlarım nefes nefese yanımıza geldiğinde hepsinin gözü yerdeki bedendeydi. Eğilmiş ve benimle hemen hemen aynı ölçülere sahip bedeni kucağıma almıştım.

"Abi valla Asu ile aramızda bir şey yok, bacım o benim."

"Seni öldürmemi istemiyorsan konuşma Arif." Kafasını uslu uslu salladığında gülmemek için kendimi zor tutmuştum. Onu arabaya bindirdiğimde gözleri bir an olsun bana değmemiş, tırnakları ile oynayarak yolu bitirmişti.

KARTAL -GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin