Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
merhaba!!! gerçekten uzun zaman oldu bunun içinüzgünüm ama açıklamamı sonda yapacağım. son bölümü okuyun, bütün bilgileri tazelemiş olarak geri dönün bence.
malum sahnede like crazy dinlemenizi tavsiye ediyorum. ve bol bol yorum🥺
iyi okumalar! 💛
*
"Ne demek Daesuk senin baban değil?"
Ortaya pimi çekilmiş bir bomba bırakmıştım ve her an çıkıp gitmek istesem de yerimde oturdum. Salonda volta atan Taehyung'a bakış attım.
"Bunu en başından beri biliyor muydun?" diye sordu Hoseok.
Namjoon gözlerini yüzümde dikkatle gezdirdi. "Jimin gerçek bir Park, yani bunu biliyorsa babasının Daesuk olmadığını da en başından beri biliyordur."
Onun tespitleri tam noktaya atış yapmıştı. Başımı sallayarak onayladım. Şu an Jungkook'a bakmaya gerek duymadan onun en can alıcı soruyu sormak istediğini biliyordum ancak derine inmemelerini söylemem ile saygı duyuyordu ve susuyordu.
"Büyükannem ve büyükbabam, Daesuk'u evlat edindi."
"Nedenini sorabilir miyim?" dedi Jungkook nazik bir tonda. Ona baktım, düşüncelerimi anlasın istedim.
"Annem bir suikastçiydi. Öz babam Park Jihoon'u öldürmekle görevlendirildi."
"Neden?" diye sordu Yongsun.
"Park'lar bir tehditti. İmparatorluk kurmaya çalışıyorlardı, bundan korkanlar oldu bu yüzden varise şantajlar başladı." Bakışlarımı ellerime diktim. Şu ana kadar iyi gidiyordum. İlk kez sesli anlatmama göre sakindim. "Ama duygular işin içine girdiğinde planlar mahvoldu." Dudaklarımda dilimi gezdirmemin ardından güldüm. "Annem ile babam birbirine âşık oldu. Suikast girişimi iptal edildi çünkü babam herkesin kötü emellerine karşın yine iyi kalmıştı. Onu da bu öldürdü."
Garip bir sessizlik peydah olurken anlattıklarımı sindirmelerine saygı duydum. Gözlerden sakınma, kaçma isteği ağır basınca sessizce ayağa kalktım.
"Hey, konuşmamız bitmemişti," dedi Yoongi. Anlayışlı bakışlarına eşlik eden yumuşak bir gülümsemesi vardı. Gitmem gerek gibi hissediyordum ve bunu biliyordu. Hâlâ her şeyin normal olduğunu, kimsenin bana olan düşüncesinin değişmediğini göstermek istiyordu Yoongi.
Şimdi herkese baktığımda kimsenin yüzünde acıma görmedim sadece anlayış ve hüzün vardı. Rahatlayarak yerime oturdum.
"Hepimizin yaşamında drama olmasa olmuyor değil mi?" dedi Taehyung yanımdayken. Kendini geriye attı.
