my name

chapter 15: black eyes my weakness

bölümün ismi: kara/siyah gözler zayıflığım (bölüm sonunda netçe anlarsınız :) )

iyi okumalar ve bölüm sonunda görüşelim 💛

*

Sıcak ama boğucu olmayan odada, güvende hissettiren kolların arasında güneş ışıkları perdeleri aşıp, inatla tam doğrudan göz kapaklarıma vurunca gözlerimi araladım.

Arkamdaki beden yerinde kıpırdandı, ona dönecekken alt kattan gelen patırtıyla anında doğrulduk. Komodindeki silahı alıp ayağa kalktım. Jungkook ile beraber aşağı indik.

"Bu ne sikim?" dedi merdivenlerde karşılaştığımız Yoongi. Jungkook ile yan yana oluşuma bir bakış attı, ardından salona girdik.

Gözlerimi ovuşturduktan sonra etrafa baktım. Yongsun sinirle iPad ekranına dokunurken Namjoon ve Taehyung telefondaki kişiyle hararetli şekilde konuşuyordu. Hoseok ile Seokjin ise koltukta oturmuş onları izliyordu.

"Burada ne sikim oluyor biri söyleyecek mi?" dedim yüksek sesle.

"Yeraltına ait çalışanlar ve son seviye teknolojik aletler çalınmış," dedi Yongsun bir çırpıda.

"Ne?"

Jungkook'a baktığımda onun da böyle bir şey beklemediğini gördüm. Anında çenesi kasılmış, ciddiyete bürünmüştü.

Hoseok koltuktaki yerinden,"Çalışanları çalan muhtemelen Joon Seo," dedi.

"Nereden biliyorsunuz?"

Yoongi'nin hemen laptopunu kapıp, tuşlara hızlı hızlı basmasını izledim.
"Güvenlik görüntüleri yeraltına ait bir barın birkaç sokak ötesinde Joon Seo'nun adamlarını görmüş. O bardan alınmış çalışanlar," dedi Yongsun.

"Siktir!"

Jungkook, panikleyen Taehyung'un yanına gitti. Onu nazikçe geri çekip iPad'i aldı.

"Ghost's Trail'ye erişilemiyor da ne demek?" diye sordu Taehyung.

"Ne okuduysan o." Yoongi homurdanarak küfretti. "Ulaşamıyorum."

Her şeyin çok hızlı gelişmesiyle düşüncelerim yarış içine girmişti. Ghost's Trail trafik ışığı, araba aynası, bina kameraları kısacası görüntü verecek herhangi bir yerden sinyal alıp, o yerin görüşünü alabilirdi. Her şeyi gösterebilen bir teknoloji icat etmişlerdi ve kaçırılmıştı, hem de Daesuk'un müttefiklerinden biri tarafından tahmin doğruysa.

"O yazılımın sizde olduğunu mu söylüyorsunuz?" dedim şok içinde.

"Artık değil," dedi Seokjin yüzünü sertçe sıvazlarken.

"Daesuk'un eline ulaşırsa neler olabileceğini söylememe gerek var mı?"

"Kesinlikle yok," diye mırıldandı Hoseok. İlk dakikalarında iken yorulduğu belliydi. Herkes uykulu ve sinirliydi.