Unicode
လွန်ခဲ့သော ၁၈နှစ်
ခမ်းနားထည်ဝါတဲ့ အဆောက်အဦးကြီးထဲကို ပေါင်မုန့်ပိုင်းလေးတစ်ခုကိုင်ကာ အသက်ကြီးကြီးအဖိုးအိုတစ်ယောက်လက်ကိုဆွဲပြီးဝင်လာခဲ့တဲ့၅နှစ်အရွယ်ကကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်။ ခပ်နွမ်းနွမ်းအင်္ကျီအပါးလေးနဲ့ဒူးလောက်ဘောင်းဘီအနွမ်းလေးကိုဝတ်ဆင်ထားတဲ့ကောင်လေးက နွမ်းပါးပုံရပေမဲ့ ချစ်စဖွယ်အတိပြီးသည်။ နှာခေါင်းလုံးလုံး ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ပြုံးလိုက်တိုင်း အသည်းပုံနှုတ်ခမ်းလေးကပုံစံပေါ်လာသည်။
"ဖိုးဖိုးကြီး သားတို့ဘယ်သွားနေကြတာလဲဟင်"
"သားနေရမယ့်အိမ်အသစ်ဆီကိုပေါ့"
"အိမ်အသစ်...ဖိုးဖိုးကြီးရောနေမှာလား"
ထိုကောင်လေးရဲ့စကားကိုကြားတော့ အဖိုးအိုရဲ့မျက်နှာကဝမ်းနည်းကြေကွဲရိပ်တွေနဲ့ပြည့်နက်သွားသည်။ ကောင်လေးရဲ့အရှေ့မှာဖြေးညင်းစွာထိုင်ချလိုက်ပြီး ပုခုံးလေးကိုတုန်ရီနေပြီဖြစ်တဲ့လက်တစ်စုံနဲ့ကိုင်လိုက်လေသည်။
"သား မိုးပေါ်ကကြယ်ကလေးတွေကိုတွေ့လား"
"ဟုတ်တွေ့တယ် ပါပါးနဲ့မာမားလဲရှိတယ်"
"အင်း ဖိုးဖိုးကလည်းသားရဲ့ပါပါးနဲ့မာမားလို ကြယ်လေးအဖြစ်နဲ့ပဲသားကိုလိုက်စောင့်ရှောက်နေတော့မှာ ဒါကြောင့်သားကဒီအိမ်ကြီးမှာလိမ်လိမ်မာမာနေပြီးအကြီးတွေစကားကိုနားထောင်ရမယ်"
"ဟုတ် သားလိမ္မာပါ့မယ်ဗျ"
"လာပါအုံးကွယ် ဖိုးဖိုးမြေးလေးကိုနမ်းရအောင်"
ကောင်ငယ်လေးကတောက်ပစွာပြုံးပြလာပြီးအဖိုးအိုရှေ့နှဖူးလေးတိုးပေးလေသည်။ ကောင်လေးရဲ့နှဖူးလေးကိုနမ်းပြီးတာနဲ့ စံအိမ်ရှေ့ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရှောင်မြို့စားမင်းတို့ဇနီးမောင်နှံလက်ထဲ ၅နှစ်အရွယ်ဖြူဖြူလုံးလုံးကလေးငယ်လေးကိုအပ်နှံကာ နေရာမှာတင်လဲကျသွားလေတော့သည်။
ဘာမှမသိနားမလည်သေးတဲ့၅နှစ်အရွယ်ကောင်လေးကတော့ အဖိုးအိုရဲ့ဇာပနာပွဲမှာပင် အဖိုးအိုရဲ့ပုံကိုကြည့်ပြီး ပြုံးကာစကားတွေပြောနေခဲ့သည်။
YOU ARE READING
If The Worst Comes To The Worst
Fanfictionငါကပြန်လည်ရှင်သန်လာခဲ့တာပဲ မင်းတို့အားလုံးရဲ့လုပ်ရပ်တိုင်းကိုငါသိနေခဲ့ပြီးသားပဲ ဒီကစားပွဲမှာ အောင်နိုင်သူကသေချာပေါက်ငါဖြစ်စေရမယ်။ ငါကျပန္လည္ရွင္သန္လာခဲ့တာပဲ မင္းတို႔အားလုံးရဲ႕လုပ္ရပ္တိုင္းကိုငါသိေနခဲ့ၿပီးသားပဲ ဒီကစားပြဲမွာ ေအာင္နိုင္သူကေသခ်ာေပါက္ငါျ...
