ခွန်းရဲ့နှောင်ကြိုးငယ် အပိုင်း - ၃၀
(Unicode)
ဖြူငယ်ပျင်းနေ၍ ခြံထဲတွင်အပင်များကိုရေလောင်းနေသည့် ဦးမျိုးကို ဝိုင်းကူနေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကြီးကြီးဝိုင်းကိုအိမ်သန့်ရှင်းရေးကူလုပ်ပေးလိုက်နှင့် ဖြူငယ်သိပ်တော့မပျင်းရတော့ပေ။
"ဟယ် သမီး အိမ်အလုပ်တွေလုပ်နေတာလား"
"ပျင်းလို့ပါ သမီးက"
"ဟုတ်ပါ့ သားကအခြားအလုပ်လေးတွေရှိလို့သမီးရဲ့ "
အပြင်မှပြန်လာသည့်အန်တီမေက ရယ်ပြုံး၍မေးလာလေသည့်အခါ ဖြူငယ်ကြက်တောင်မွေးဖွားလေးကိုင်၍ အန်တီမေးဘေးသွားထိုင်လိုက်၏။
"သမီးသိပါတယ် ကိုကြီးမအားဘူးဆိုတာ
ဒါမယ့် ကိုကြီးမျက်နှာမမြင်ရတော့တစ်မျိုးကြီးပဲ"
"သမီးလေး သားကိုလွမ်းနေတာလား"
"သမီးမလွမ်းပါဘူး ဒီအတိုင်းဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်းမသိလို့"
သမီးလေးက နှုတ်ခမ်းလေးဆူ၍ပြောလာလေသည်။
"အေးပါတော် သားကို အန်တီမေပြောပေးမယ် နောက်နေ့မျက်နှာလေးပြသွားပါအုံးလို့"
"အန်တီမေကလဲ"
ရှက်သွားသည့်သမီးက ကေသာ့အနားမှထပြေးသွားလေတော့သည်။
ည 11 နာရီရှိနေပြီ ကိုကြီးက အခုထိပြန်မလာသေး၍ ဖြူငယ်တို့ဇာတ်ကားကြည့်ရင်းပျင်းနေရတော့သည်။
"သမီးလေး အန်တီမေအိပ်တော့မယ်ကွယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ သမီးကိုကြီးကိုစောင့်လိုက်အုံးမယ်"
"နောက်ကျတဲ့ထိမစောင့်နဲ့နော်သမီး သားပြန်လာပါလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်"
အန်တီမေအခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် ဖြူငယ့်ဘေးထိုင်နေသည့်ကြီးဝိုင်းတို့ကို တန်းသတိရလိုက်သည်။
"ကြီးကြီးဝိုင်းနဲ့ တင့်တင့်သွားအိပ်တော့နော် ဖြူငယ်စောင့်လိုက်မယ်ရတယ်"
"အင်းပါသမီးရယ် ကြီးကြီးဝိုင်းတို့သွားအိပ်ပြီနော်အဲ့တာဆို"
ESTÁS LEYENDO
ခွန်းရဲ့နှောင်ကြိုးငယ် 🍀🍀(Completed)
Romanceအချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိလို့ ကိုကြီးကိုချစ်တယ်ဆိုတာ မသိတဲ့ငယ့်ကို ကိုကြီးအချစ်တေနဲ့အုပ်မိုးပြီး သိလာအောင်လမ်းပြပေးမှာပါငယ်ရယ်....
