ခွန်ရဲ့နှောင်ကြိုးငယ်🍀 အပိုင်း -၂၆
(Unicode)
ခွန်းနမ်းတာ လူတွေသိကုန်လို့ဟုဆိုပြီး တစ်ညလုံးလဲ အပြင်မထွက် အခုလဲအလုပ်မလိုက်ဖူးဆိုပြီး တစ်မနက်လုံးအပြင်လဲထွက်မလာပေ။ ခွန်းလဲအလုပ်သို့မသွားတစ်မနက်လုံးအိမ်ထဲ ယောင်ချာချာနှင့်ရှိနေရသည်။ နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်သည့်အခါတွင်တော့ ခွန်းမနေနိုင်တော့၍ ငယ့်အခန်းရှေ့သို့သွားလိုက်တော့သည်။
"ငယ် ထမင်းစားမယ်လေ မနက်ကလဲ မစားဘူးမို့လား အစာအိမ်ဖြစ်မယ်ငယ်ရဲ့ "
"ငယ် ကြားလားကိုကြီးပြောတာ"
တိတ်ဆိတ်နေလေသည့်ကြား ခြေလှမ်းခပ်ဖွဖွလေးကိုကြားလိုက်ရသည်။
"ဖြူငယ် အပြင်မထွက်ချင်ဘူး"
"ဟောဗျာ ငယ်ကဘာဖြစ်လို့တုန်း"
"သိတယ်စမ်းနဲ့ ရှက်လို့ပါဆို"
"ကိုကြီးနမ်းတာကြာပြီလေကွာ မရှက်တော့နဲ့လာ ထွက်ခဲ့"
"ကိုကြီးကို မဟုတ်ဘူး အန်တီမေ့ကိုရှက်လို့"
"မေမေ့ကို"
"အန်တီမေမြင်သွားတယ်လေ ဖြူငယ်မျက်နှာပူလို့ "
ငယ်ကတော့လေကွာ။
"မေမေ မရှိဘူး အပြင်သွားတယ်ငယ်ရဲ့ ထွက်ခဲ့နော် ကိုကြီးနဲ့ထမင်းစားမယ်လာ"
"တဂယ်မရှိတာပေါ့"
"အင်း မရှိဘူး "
အန်တီမေ မရှိဘူးဆိုသည့်အခါ ဖြူငယ်အပြင်ထွက်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ တစ်ညလုံးတစ်မနက်လုံးအခန်းထဲအောင်းနေရတာဆိုတော့ လူလဲပျင်းနေပြီလေ။
တံခါးလေးဖွင့်၍ကိုယ်လေးကျုံ့ကာထွက်လာသည့်ငယ်က ရှက်နေသည်တဲ့လေ ပါးလေးတေရဲလို့ဗျာ။
"ငယ့်ကို ညကျရင် အပြင်လိုက်ပို့မလို့"
"ဘယ်ကိုလဲ ကိုကြီး"
"ကလပ်ကို"
"ဖြူငယ်မသွားချင်ဘူး လူတွေရှူပ်မှာပေါ့"
"ငယ်ပျော်ရအောင်လို့လေ ပြီးရင် ကိုကြီးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့ပေးမယ် ငယ်မတွေ့ဘူးသေးဘူးမို့လား"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ခွန်းရဲ့နှောင်ကြိုးငယ် 🍀🍀(Completed)
Romantizmအချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိလို့ ကိုကြီးကိုချစ်တယ်ဆိုတာ မသိတဲ့ငယ့်ကို ကိုကြီးအချစ်တေနဲ့အုပ်မိုးပြီး သိလာအောင်လမ်းပြပေးမှာပါငယ်ရယ်....
