Silence Of The Wolves | Taekook

21

Herkese merhabaaa... 🤗

Yeni bir bölümle daha sizlerleyimmm...🐰

Keyifli okumalarrr...😍

---------------------🌺------------------

Jungkook'un Ağzından

Tesadüfen Taehyung hyung ile merdivenden çıkarken duyduğumuz Jack ve James ile olduğumuz yere çakıldık.

Hobi hyungumla ilgili saçma planlarını anlatıyorlardı.

Sinirli bir alfa feromonu etrafa yayılınca bunun abim olduğunu anladım.İlk defa bu kadar baskın ve ağır feromon salgıladığı için başım dönüyor ve midem bulanıyordu.Taehyung hyung durumumu fark edip bir şey yaptı ama ne yaptığını anlayamayacak kadar kötü durumdaydım.Ayakta zor duruyordum.Sanki bütün kanım içimden yavaş yavaş çekiliyordu.

Ama Taehyung hyung ne yaptıysa işe yaramış olmalıydı ki kesik kesik soluklarım yavaş yavaş normale dönüyordu.Nefeslerim tam anlamıyla düzene girince Taehyung hyung

"İyi misin şimdi?"diye sordu.Daha iyiydim ama nasıl? Bunu ona sormak için açacağım da Hobi hyungun sesi kulaklarımıza geldi.

"Ne yaptığını sanıyorsun?!"

"Hobi bak bunlar düşündüğün gibi iyi değil.İnan bana."

"Namjoon niye bunu yapıyorsun bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum.Def ol!"dediğinde merdivenleri çıktık.

"Bak Hobi gerçekten inan bana.Onlar iyi değil.Sadece seni-"

"Sadece beni ne Namjoon?Sadece beni doğum gününe davet ediyorlar.Şimdi def ol ve bir daha benim hayatıma karışma!"

"Gerçekten gitmemi istiyorsan gideceğim."

"Namjoon def ol!Sakın bir daha onlara ve arkadaşlarına vurma!"deyince Namjoon hyung üzgünce çekip gitti.Peşinden gidecekken Taehyung durdurdu.

"Yalnız kalıp sinirini atsın.Nasılsa konuşuruz sonra.İlk önce Hoseok'u uyaralım."dedi.

"Hobi hyung!"diye seslendim Namjoon hyungumun arkasından bakan gözleri beni buldu.

"Yaptığını görüyorsun değil mi?!"dedi bana bakarak sinirle.

"Hyungum haklıydı Hobi hyung."dedim.

"Sen de onu koruyorsun artık."deyip o da çekip gitti.

Cebimdeki telefonun titremesiyle telefonu elime aldım.Yoongi hyungun gruptaki mesajına cevap yazdım ama Hobi hyung asla beni dinlemiyordu.Bende onsuz grup kurup Lisa ve Yoongi hyunga duyduklarımı anlattım.Telefonu cebime attım.

Aklıma Jack ve James'lerin grubundaki omega gelince gözlerim onu aradı.Onları okula yeni gelsem de biliyordum çünkü hep gözüme çarpıyorlardı.Yani daha çok batıyorlardı.Hâlâ gözüm o omegayı ararken birden bulunca üzerine doğru yürüdüm.

"Olduğun yerde kal!"diye bağırdım.Sinirle yaydığım feromonlar ve bağırmamla ayakları yere çivilendi.Yanına vardığımda gözleri korkuyla bakıyordu.Çok hassas,naif, kırılgan ve kibar kişiliğim sevdiklerim söz konusu olunca tahmin edebileceğimden daha güçlü,korkusuz,sinirli ve naziklikten uzak oluyordu.Yine de o korkan gözlere nazik olmaya çalışarak