İDDİA -BXB

On dokuz

Yaklaşık bir saattir gözümü ayırmadan dehşetle incelediğim fotoğraf, telefonuma yeni bir bildirim gelmesiyle ekranda küçülmüştü.

İddia : Erdem, bir şey mi oldu ? (17:26)

Sohbetten çıkmadığım için anında görüldü oldu mesajı.
Bir saattir çevrimiçi olduğumu, ve attığı mesajının anında mavi tık olduğunu görünce muhtemelen başıma bir şey geldiğini düşünecekti ama şu an umursayacağım son şey bile değildi bu durum.

Başıma gerçekten bir şey gelmişti çünkü.

Heyecanla beklediğim fotoğrafı elde edince kendimi böylesine iğrenç hissedeceğimi kim tahmin edebilirdi ki?

Kiminle konuştuğumu öğrendiğimden beri öylece oturuyordum yatakta.

Ben tipim olmayan bir kız görmeye hazırlamıştım kendimi. Konuştuğum kişi dünya güzeli olmasa bile bunun benim için farketmeyeceğine ikna etmiştim kendimi, güzelliğin aslında çok da önemli olmadığına ikna olmuştum ne güzel.

Görebileceğim her türlü şeye hazırlamıştım kendimi.

Ama bir hemcinsim olabileceği aklımın ucundan dahi geçmemişti. Üstelik, gay bir hemcinsim.

Haftalardır kampüsün en seksi herifiyle flörtleşiyordum, birine anlatsam eminim ki taşak geçtiğimi zannederdi.
En kötüsüde, o mesajlarıma benim kim olduğumu bilerek cevap vermişti.

O bunca zamandır benim kim olduğumu biliyordu çünkü ben kendimi saklamamıştım.

Allah kahretsin ki daha bir saat öncesine kadar konuştuğum kişiye karşı tam olarak nasıl şeyler hissettiğimi sorguluyordum. Daha önce kimseye karşı hissetmediğim şeyler hissetmiş, hiç yapmadığım şeyler yapmıştım onun için. Onunla mesajlaşmaya o kadar alışmıştım ki, niye onunla konuşurken bu kadar heyecanlanıyorum diye sorgulamıştım kendimi.

Şimdi ise ne düşüneceğim, ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

Hissettiğimi düşündüğüm şeyler sadece bir yanılgı mıydı, bilmiyordum. Daha önce hiç kimseye karşı böyle hissetmediğim için bunun ne olduğunu ben de bilmiyordum ama o kadar gerçek hissettirmişti ki, bu imkansız şeye kendim bile inanmıştım.

Şu durumda yaptığım en büyük aptallık ona karşı hisler beslemek değildi elbette, çok daha kötü bir şey de yapmıştım.

Herifi zorla kendime aşık etmiştim amına koyayım.

'İstemiyorum' dedikçe aklına girmiş, sırf bir motor uğruna onun da duygularıyla oynamıştım.

"İğrençsin Erdem.." diye fısıldadım istemsizce, telefonun ekranını kilitleyip yatağın üzerine fırlattıktan hemen sonra.

Numarayı veren kişi Alper olduğu için bir an kandırılmış olabilme ihtimali de aklımı gelmişti. Ya konuştuğum kişi Serkan değil de Alper ya da Kaan ise diye düşünmemiş değildim, ama bu kadar tesadüfün olması imkansız olduğu için bu ihtimali hemen eledim.

Sonuçta Gizem'in abisi için panoya afiş yapıştırması imkansız bir şey değildi, durduk yere arkadaşlarımı suçlayıp aramızın bozulmasını istemiyordum.

Haftalardır konuştuğum kişi gerçekten de Serkan Saraç'tı işte. İnanması güç, ama gerçek bir gerçek.

Derin bir iç çekerek yatağımın üzerine sırt üstü uzandım, ve dakikalar boyunca boş boş tavanı izledim. Ne halt yemiştim ben harbiden? Kim bu devirde kim olduğunu bilmediği birine kendini bu kadar kaptırırdı?