SENSEDİM

Bölüm 6

Yatağımda uzanmış tavanı izliyordum. Eve gelir gelmez kendimi yatağa atmıştım. Yorgunluktan elimi bile kaldıracak halim yoktu.

Sonunda katili tutuklamıştık. Ekiplerin sıkı çalışması ile yakalanıp karakola getirilmişti. İfadesi alınmış nöbetçi mahkemenin kararı ile tutuklanıp ceza evine gönderilmişti.

Ezanın sesi odamın içinde yankılanmasıyla yatağımdan kalktım. Abdestimi alıp sabah namazımı kıldım. Tekrar yatağıma uzanıp gözlerimi kapadım. Uyumak istiyordum. Ama sadece istemekle kaldım çünkü odamın kapısı annem tarafından açıldı.

"Asel, kalk kızım. Çok işimiz var."

Ses çıkarmadım. Uyuduğumu düşünüp gitmesini bekledim.

"Uyumadığını biliyorum. Kalk hadi. Bugün istemen var." demesiyle gözlerim far görmüş tavşan gibi açıldı. Hiii ben unutmuştum. Uyku falan kalmamıştı. Yataktan hızlıca kalkıp anneme döndüm.

"Evet ne yapıyoruz anne?"

"Sihirli kelimenin bu olduğunu biliyordum."

"Efendim?" dedim anlamayarak.

"Yok bir şey. Yatağını falan toparla aşağı gel. İkramlıklar yapmaya başla anca yetiştirirsin. Bende temizlik yapacağım."

"Tamam, anne sultan. Sen ne dersen o."

Annem odadan çıkınca yatağımı toparlayıp eşofman takımlarımdan birini alıp üzerime geçirdim. Ayağıma terliklerimi giyip aşağı indim. Hayırsız arkadaşım aklıma gelince telefonu elime aldım hemen. Numaraya tıklayıp hoparlöre aldım telefonu. Uzun bir çalmadan sonra açıldı.

"Cumartesi bugün inşallah farkındasındır."

"Günaydınlar, efendim."

"Sabahın köründe uyandırılma nedenim ne?"

"Kız, bugün beni istemeye geliyorsunuz."

"Anaaa, ben unuttum ya. Bak bir enerji geldi bana."

"O enerji bana çok lazım. Kalk bize gel hemen."

"Tamam, kapat."

Aramayı sonlandırıp telefonu masanın üzerine bıraktım. Ayılmak için kahve içmeliydim acilen. Kaç saattir uyku uyumuyordum bilmiyorum.

"Anne, kahve içer misin?"

"Kahvaltı yapmadan içemiyorum."

Makineye Alkım ve benim için kahve koyup çalıştırdım. Zilin çalmasıyla kapıyı açmaya gittim.

"Ben geldim." diye şakıdı Alkım.

"Hoş geldin."

Mutfağa geçip olan kahveleri bardaklara doldurdum. Kahveyi görür görmez elimden almıştı Alkım.

"Asi, sen mükemmelsin."

Ona öpücük atıp sandalyelerden birine oturdum.

"Şimdi, ilk işimiz ne yapacağımızı belirlemek." diyerek telefondan tarifleri açtım.

Yaklaşık yarım saatimizi buna harcadıktan sonra karar verdiklerimizi yapmak için kolları sıvadık. Aslında isteme için sadece kahve ve lokum tarzı şeyler yeterli. Ama biz ailecek sürekli birlikte oturup kalktığımız için sadece kahve ile kalmayacağımızı biliyordum. Muhakkak çay içilirdi.

Ben Trileçe yapıyordum çünkü Asaf'ın favori tatlısıydı. Malzeme eksiğim vardı tabii ki. Bir kere de mutfağa girdim mi her şey tam olsaydı. Marketler daha açılmadığı için tatlıyı bırakıp poğaçanın hamurunu yoğurmaya karar verdim. Alkım da tatlı ve tuzlu kurabiye işini üstlenmişti.