Bölüm 11

993 49 15
                                    

Uzun bir aradan sonra herkese selam.
Bol aşk dolu bir bölüm bırakıyorum size🤭
İyi okumalar, ballarım💜

🐣

"Evimize hoş geldin, güzelim."

Şaşkınlığımı üzerimden atamamıştım hala. Nasıl yani burası bizim evimiz miydi artık? Yıllardır peşinde koştuğum evin anahtarlarını elinde tutuyordu resmen.

"Asaf, sen nereden biliyorsun bu evi?" inanamayarak sordum.

"Birazcık Alkım'dan öğrenmiş olabilirim." diyerek kolunu omzuma atıp kendisine çekti beni.

"Ama bu evde oturanlar vardı." Gözlerini görebilmek için kafamı kaldırmak zorunda kaldım.

"Evet, vardı. Ama yurtdışına taşınmaya karar vermişler. Bende bunu öğrenir öğrenmez tuttum." diyerek elindeki anahtarları salladı.

"Teşekkür ederim, Ali." dedim titreyen sesimle. Kollarımı boynuna sıkıca doladım. Elleri hemen yerini aldı, belime dolandı. Alnımdan öpmesiyle kendime gelmeye başladım. Daha yeni yeni idrak ettiğim şeyle kollarımı boynundan çözüp eve döndüm tekrar.

Gözlerimi evin dış cephesinde dolandırdım. Siyah ve beyazın muhteşem birleşimiydi. Fazla güzeldi. Asaf'ın yanına ilerleyip ellerinden tuttum.

 "İçeri girelim mi?" dedim heyecanlı şekilde

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"İçeri girelim mi?" dedim heyecanlı şekilde. Tepkime gülerek kafasını salladı. Elini çekiştirip dış kapının önüne ilerlettim.

"Al bakalım. Evimizin kapısını ilk sen aç, yavrum." Gülümseyerek elindeki anahtarı titreyen ellerimle aldım. Besmele çekerek anahtarı yerine takıp çevirdim. Kapıyı ittirip açtım. Ali Asaf'ın eline uzanarak tuttum tekrar.

İkimiz de sağ ayağımız ile içeriye adım attık. Asaf arkamızdan kapıyı kapattı. Salon olduğunu tahmin ettiğim kısma doğru ilerledik. Çok genişti. Aklımda hemen nasıl yerleştireceğimi düşünmeye başlamıştım.

Evin diğer odalarını da gezip tekrar salona döndük.

"Beğendin mi?"

"Bayıldım. Bir an önce alışverişe çıkıp eşyaları almak istiyorum." dedim. Heyecanım sesime de yansımıştı.

"Hadi bahçeye de bakalım, meleğim." demesiyle gözlerimden kalpler çıktığına yemin edebilirdim. Düşmelere doyamıyordum.

"Olur, sevgilim."

El ele bahçeye çıktık. Ön tarafı yeşillik alandı. Buraya bahçe mobilyası almayı aklıma not ettim. Ve kesinlikle salıncak. Aklımda düzenlerini kurdukça heyecanlanıyordum.

Arka tarafa ilerlediğimizde orta büyüklükte havuz karşıladı bizi. Evin çevresi kapalı olduğu için rahatça girebilirdik havuza. Sitedeki evler birbirine çok yakın değildi zaten. En çok da bu yönünü seviyordum evin.

SENSEDİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin