"Sen benim yuvamsın Asel. Geçmişim, geleceğim, şimdimsin. Bir sen ol yeter bana ama sensiz olmaz. Seninle nefes alıyorum. Seninle güzel her şey. Ömrümün yettiği kadar sadece sen. Seni sevmeyi durduramıyorum, durdurmak istemiyorum."
Yirmi altı yıllık...
Alarmın sesiyle iki saatlik uykumdan zorlukla uyandım. Bugün olacak mahkeme için sabaha kadar dosyaları gözden geçirmiştim. Yorgunluktan uyuya kalmıştım.
Telefonu alıp saate baktığımda bir saat içinde evden çıkmam gerektiğini aksi halde geç kalacağımı görünce, yataktan kendimi atarcasına kalktım. Dava 10.00'da başlayacaktı ve yaklaşık elli dakikalık sürem kalmıştı. Yavaş hazırlanan biri için bu süre imkansızın adıydı.
Banyoya adeta uçarak koşarken bir karartının yanından geçtim ama dönüp bakacak kadar zamanım bile yoktu. Üç harfliler gelmediyse evden biridir inşallah diyen iç sesimi onayladım. Hemen akabinde;
"Anne, evde Usain Bolt varmış da bizim haberimiz yokmuş." diyen biricik kardeşim Barın'ın sesini duydum.
Kapalı banyo kapısına bakarak bağırdım;
"Usain Bolt, işine baksın kardeşim. O, hiç geç kalma korkusuyla baş başa kaldı mı? Ben, kaldım. Birde davanın savcısı benken. Bak tüylerim diken diken oldu. Çok kötü çok. Hayır ben nasıl savcı oldum onu da bilmiyorum ama neyse." dedim. Barın;
"Tamam, en çok sen." dedi alayla.
"Evet en çok ben." diyerek banyodan çıkıp odaya koştum. Dolabımı açıp, elime gelen ilk takımımı aldım. Hızlıca onları üzerime geçirdim. Şallarımın arasından siyah olanı yani hayat kurtarıcımı alıp başıma taktım. Makyaj masamdan maskaramı alıp sürdüm. Geç kalacağımı bilsem bile o maskara sürülmeden çıkamazdım. Saçma takıntılarım vardı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Asel'in kombini.)
Evrak ve kol çantamı alıp odadan çıktım. Merdivenleri ikişerli üçerli inerken mutfağa doğru bağırdım;
"Günaydın ve güle güle." diyerek vestiyerden siyah topuklularımı ve cübbemi alıp evden çıktım. Kapının önündeki terlikleri ayağıma takarak, arabama doğru koştum. Arabaya binip elimdekileri yan koltuğa fırlattım.
"Allah'ım bismillah." diyerek arabayı çalıştırdım. Adliye ile ev arası on dakika sürüyordu. Saate baktığımda yirmi dakikam olduğunu görüp rahatladım. Başarmıştım valla.
"Aferin kız Asel." diyerek yanağımdan makas aldım. Adliyenin önüne gelince arabayı park edip ayakkabılarıma uzandım. Topuklular ile araba kullanana helal olsundu. Diğer eşyalarımı da alıp arabadan inip kilitledim. Adliyeye doğru yürürken, topuklu ayakkabılarımın çıkardığı sesler daha dik yürümeme sebep oluyordu.
"Savcım, günaydın." diyen güvenlikçi arkadaşlara baş selamı verip odama ilerledim. Kapımı kapatıp masama ilerledim. Dava ile ilgili evrakları çıkarıp masaya koyarken kapım tıklatılıp hafif aralandı. Katip Naz gelmişti.
