Hiding The Mafia Boss Son (COMPLETED)

12

"Pota, Political Science class A, the worth section!" someone shouted outside of our room.

"Wow, nagsalita taga Legal Management! Punyeta kayo, mahiya kayo sa sarili niyo!" Jane shouted back.

Agad na nagsi-alisan ang mga tao sa labas ng room namin nang dumating ang isang professor namin.

"Hindi ba nila tayo tatantanan? Hanggang kailan tayo magsasakripisyo dahil sa pagkakamali ng isa?" one of my classmate asked.

I don't even know her.

"She's a victim so shut the f*ck up," madiin na sabi ni Keighn na kanina pa pinipigilan ang sarili niya.

Ang isa kong kaklase na babae ay ma-dramang inihagis ang papel na kailangan namin sa isang subject.

"Oo! Sabihin na natin biktima siya pero bakit tayo ang kailangan magdusa?! Pinag-iinitan tayo ng mga Professors sa pagbibigay ng sobra sobrang activities and deadlines para lang magtino daw tayo, paano na ang personal din namin buhay? Alam mo ba, ha? Sa tuwing lalabas ako sa pesteng room na ito, lagi na ako tinitingnan dahil porque nanggaling ako sa section na ito ay kaya ko na gawin ang bagay na 'yun! Na patapon din ako, ako magagawa ko 'yun dahil PolScie A class ako!" she burst in frustration.

My professor dropped her things on the floor and sheltered my classmate who broke down.

Our feelings are valid. Kahit ako naiiyak sa frustration sa section namin. Pero mas nagagalit ako sa reyalidad. Na kahit natapos na ang issue, ay babalik babalik parin ito.

Hindi ko alam kung ano ba ang gusto mangyari ng mga tao? Witnessed how our section failed? Or how the victim ended everything?

Minsan hinihiling ko na sana ang Mental Health ng bawat tao ay nakikita sa pisikal para makita ng mga tao kung gaano kasakit ito at nakakadurog.

"Claire, enough. We have nothing to do about it but to keep going. So, if it happened in the future again, we are professional enough to handle it and fight for righteous justice. Para sa susunod tayo na ang lalaban para sa mga biktima. We are future lawyers, and never forget it. We seek justice not agony." Unniecayds stand and reminded us.

Our Professors give us more task and paper works than usual. This is our consequence for the issue circulating around our section and even the teachers marked us as 'worst section'. I don't get it why these professionals like them, remarked us knowing that issue supposed to be forbidden among students. She's a victim of sexual assault yet people keep teasing her and judging her soul, like someone who violated the law.

The suspect of r*pe already died and no one even knew who the killer and no investigation happening. I know, I should be happy but deep inside, I want him to serve his consequences inside of jail. Sa kulungan kung nasaan ang hustiya.

"Walang ibang tutulong sa kanya kun'di kayo, walang ibang babangon sa pangalan niyo kun'di kayo. You are the only one who are more capable of fixing yourself. Naniniwala ako na ang section na ito ang mas may mataas na posibilidad na magtaas ng hustiya. I'm rooting for you our future lawyers!" Sir Gandz never failed to motivate us, kahit siya na lang ang nag-iisang professor na niniwala sa amin.

"Let's visit, Khem." Keighn strictly ordered. Halos hindi na ako maka-angal nang hinili na niya ang braso ko at ang bag ko patungo sa labas.

"How is she?" Keighn's voice filled with concern.

Ang gago niyang mukha ay napapansin ko na unti-unti tumitino.

"Nagpapagaling. She refused to take her medicine prescribed by her psychologist but she need to. She need to heal the past no matter how exhausting it is."