Hiding The Mafia Boss Son (COMPLETED)

36

"I want to give him a chance, Manang.  I want to fight for our marriage. Gustong-gusto ko din ibalik ang dati pero natatakot parin ako. I'm a lawyer and he's a mafia boss, we can't be together in the first place. At hindi pa ganun naghihilom ang sugat." pag-aamin ko kay Manang Helen.

Its 10 o'clock in the evening. At tulog na ang mag-ama ko pero naisipan ko muna mag-isip isip sa mga nangyayari. And Manang Helen found me.

Kaysa soluhin natin ang problema bakit hindi tayo humingi ng tulong. After all, we're just a human. We can't be strong all the time, just show them your valuable side and they will help, trust me.

"Mafia's are brutal. They killed innocent for living, they do illegal deeds to survive, or to continue their legacy. Ganun ang Mafia na alam natin, ang pinamulat sa atin at hindi kita masisisi kung yun ang tingin mo." hinawakan ni Manang ang aking kamay.

"But your husband is just a kid when he wake up from reality. Reality, that the world is true cruel. And in order to survive, he needs to be strong - to be one of the stronger mafia to protect his siblings special Keighn who just turn one year old. See? Minsan may mga bagay na kailangan talikuran para sa mga mahal natin, may mga bagay na kailangan natin gawin para protektahan lang sila." sa paraan ng pagkakasabi ni Manang parang siya mismo naranasan niya ito.

"Tell me about husband, Manang. Kung bakit siya nagkaganito, kung ako kwento sa likod ng trabaho ng asawa ko." I pleaded.

Ang alam ko lang, Manang witnessed everything about the Roccero's Siblings. From the start until today. She was there to take care of them.

Malungkot na ngumiti si Manang sa akin.

"Its better if you hear your husband's pov. Doon mauunawaan mo at maiintindihan bakit kailangan niya gawin ang bahay na ayaw niya. Pero isa lang ang sigurado, mahal ka niya. Mali pala, dahil mahal na mahal ka niya."

"Pero Manang, sapat na ba ang pagmamahal na 'yun para magpatawad?" I asked her.

Dahil gulong-gulo na rin ako. Hindi ko na alam kung ano ang tama sa mali. Ang dami ko takot, sobra.

Gusto ko ng mahigpit na yakap.

"Hindi basta-basta nahihilom ang trauma. It needs process, it needs time, and it needs patience. Ang nangyari kasi, imbes na maghilom. Kinupkop mo ang sugat hanggang sa lumalim, hanggang sa hindi mo na kaya magpatawad. Ioanna, anak, unti-unti lang hanggang sa maghilom, hanggang sa makaya mo na muling buksan ang sarili mo sa mundo at hanggang sa kaya mo na ulit maghilom. Hindi karera ang pagpapatawad at paghilom," she gently said.

Tumango ako, tama si Manang. Dahan-dahan hanggang sa makayanan.

Healing start when you acknowledge your pain, when you accepted that you are billion in pieces, that you need a repair. And most of all, you need trust the process. Na mabubuo ka din. Magiging ayos ka rin. Because you deserve a version of you who is completely healed.

I'm rooting for my healing. At sana wag ako madaliin ng mundo sa pagpapatawad. Dahil hindi naging madali ang bawat sakit.

KINABUKASAN, I heard my son's laughed. Agad ako lumabas sa sala at nakita ko ang mag-ama ko na nakabihis.

I almost gasp seeing my son im full black with shade.

"Bagay maging mafia," bulong ni Keighn sa tabi ko.

Agad ko siya siniko dahil sa pinagsasabi niya. I felt a goosebump.

My son really looks like his father. Kahit ang ama niya ay nakasuot din ng black polo at black pants na tenernohan niya ng shade.