HARABE

2

Halsey - Still Learning

***

"Hoşgeldiniz Ece hanım."

Beni ilk fark eden Yağmur olmuştu. Kısaca gülümseyip odama geçtim. Kendime küçük bir oda yapabilmiştim burada.

Koltuğa oturup kafamı arkaya yasladım. Gözlerimi karşımdaki duvara çevirdim. Bomboş duvarda sadece kafeyi ilk açtığımda olan heyecanımla önünde çekindiğim fotoğraf vardı. Yoldan geçen birine çektirmiştim. Yorgun olmama rağmen heyecanla gülümsüyordum.

Titrek bir nefes verdim. Yorulmuştum.

Eskilere dönmemek için bir hışımla ayağa kalktım. Saçlarımı toplayıp mutfak tarafına geçtim. Selim ve İlkay gelen siparişleri hazırlıyordu. Ön tarafta Fisun ve Ömer, kasada da Yağmur vardı.

Küçük bir kafe olmasına rağmen 2 senede yaptığımız tatlılarla adını duyurmuştuk.

"Kolay gelsin."

İkiside gülümseyip karşılık verdiğinde kasa tarafına geçtim.

"Nasıl gidiyor?"

"İyi gidiyor Ece Hanım. Bugün biraz daha yoğunuz." Kafamı sallayıp kafede gözlerimi gezdirdim.

"Anladım canım. Sahile ineceğim bir sorun olursa ara beni."

Kafasını sallayıp onayladığında odamdan eşyalarımı alıp dışarı çıktım. Arabama atlayıp deniz kenarı, boş tarafa sürdüm.

Çantamı alıp aşağı indim. Küçük bir karavanda çay kahve yapan Ahmet amca beni gördüğünde gülümsedim. Aile ne deseler onu söylerdim. Bana göre aile tanımı oydu.

Yanına adımladım. Elindeki çayları bir çiftin masasına bırakıp kolları arasına aldı bedenimi. Sıkıca sarıldım. Ayrıldığımızda ısıtıcısı açık olan bir masaya yönlendirdi beni. Benimle birlikte oturduğunda elini tuttum.

"Nasılsın amcam?"

"İyiyim kızım, sen nasılsın?"

"Aynı."

Burukça gülümseyip saçımı okşadı.

"Ev bulabildin mi amca?"

Gözleri heyecanla parladı.

"Bizim üst kattaki taşınıyor. Sahibi bizim çocukların arkadaşıymış hemen anlaştık. Yarın gel imzaları atalım."

"Gerçekten mi!? Ne kadar peki kirası falan?"

"Sen orasını düşünme. Konuşur hallederiz."

Mutlulukla sıkıca sarıldım. O evde durdukça mahvetmişlerdi beni.

Akşama doğru vedalaşıp eve geçtim. Hemen toparlanmalıydım.

***