HARABE

8

Yorumlarınızı bekliyorum ballarım 🫶🏻

Lil Peep - Broken Smile

****

Duyduklarım bedenimde bir şok dalgası yarattı. Kartal'ın ne işi vardı burada?

"Alma içeri bir masaya geçsin ben geliyorum."

Yağmur beni onaylayıp odadan çıkarken derin bir nefes aldım. Hiçbiri ile muhatap olmak istemiyordum aslında. Hepsini arkamda bırakmış olmayı düşünüyordum. Lakin değerim mi ne anlaşıldı herhalde ki bu sefer onlar beni bırakmıyor. Şaka gibi!

Ayağa kalkıp pantolonumu düzelttim ve odadan çıktım. Boş bakışlarım onu bulurken yanına ilerledim. Cam kenarında oturan bedeni bana döndü. Elindeki çayı masaya bırakıp ayağa kalktı. Uzattığı elini tutmadan karşısına oturdum.

Bozulduğu yüzünden anlaşılırken umursamadım.

"Neden geldin?"

Yutkundu. Bu soruyu beklemiyor muydu yoksa? Halbuki ilk soracağım şeyin bu olması kaçınılmazdı.

"Ziyaret etmeye geldim."

Yüzümde alaycı bir gülümseme belirdi.

"İyi o zaman ziyaretini bitirip gidersin."

Hoşgeldin falan diyemezdim hiç. Ya da iyi ki geldin... Bunlar bizim gibi iki yabancı insanın arasında geçen diyaloglardan değildi çünkü.

Ayağa kalkacakken yerinde dikleşti. Kolumu tutacakken geri çekilip yerime oturdum.

Birkaç saniye eline bakıp gözlerini bana çevirdi.

"Bir daha geri gelmeyecek misin?"

Sorusu karşısında bir süre boş gözlerle onu süzdüm.

"Neden soruyorsun?"

Gözlerini kaçırdı. Bir cevabı yoktu anlaşılan.

"Bir şeyi tekrar hatırlatmam gerekiyor galiba."

Konuşmamla tekrar bana döndü gözleri.

"Ben Simay değilim. Siz ne beni umursarsınız ne de peşimden koşarsınız. Siz beni sevmezsiniz abi."

Abi kelimesi onlara hiç yakışmıyordu aslında fakat vicdan azabı çekmelerini istiyordum.

"Bunu geç olsa da öğrendim ben. Şimdi neden bu kadar zorluyorsunuz? Bunu öğrenmemi siz sağladınız. Kafama vura vura, gözlerimin içine baka baka sevilmediğimi her zaman yüzüme vurdunuz. Şimdi buraya gelmiş bana eve dönüp dönmeyeceğimi soruyorsun! Eğer çok duymak istiyorsan söyleyeyim. Ben bundan sonra bırak o eve dönmeyi sizinle sokaktan geçen iki yabancıdan farkımız olmayacak. Diğerlerine de şöyle olur mu? Her gün birinizin yüzünü görmek istemiyorum. Bu kafeye de sadece müşteri olarak gelebilirsiniz çünkü bugünden sonra buraya gelirseniz - ki sanmıyorum - benim için müşteriden farkınız olmayacak."

Gözlerinin içi kıpkırmızı olmuştu. Ama umrumda değil. Ben o odada tek başıma çok ağlamıştım. Hiç kimse bana yaslanacak bir omuz olmamıştı.

Ayağa kalktığımda adımı seslenen kişiyle kapıya döndüm.

"Ece!"

Anıl abiyi görmemle yüzümde sahici bir gülümseme yer edindi. Yanımıza geldiğinde boynuna sarıldım. Ayrıldığımızda gözleri Kartal'a değdi. Bende ona dönüp kafamla selam verdikten sonra abime döndüm.

"Odama geçelim abi."

****