පුදුම කරන්න ජන්ග්ගුක්ගේ ගෙදර ගිය තේහ්‍යොන්ග්ට පුදුම වෙන්න උනේ එයා මෙච්චර කාලකෙට ජන්ග්ගුක් ගැන දැනගත්තේ නැති ඇත්ත එයාට දැනගන්න පුලුවන් උන හන්දා. වාහනයට නැගලා ඩ්‍රයිවර්ට යන්න කිව්වට ඩ්‍රයිවර් දැනගෙන හිටියේ නෑ තේහ්‍යොන්ග්ට යන්න ඕනේ කොහෙද කියලා. යන්න ඕනේ තැන අහන්න පිටිපස්ස බලපු ඩ්‍රයිවර් දැක්කේ ඇස් වලින් කදුලු වැටෙන තේහ්යොන්ග් කෙනෙක්ව විතරයි.
"මිස්ටර් තේහ්යොන්ග්. ඊලගට කොහෙටද යන්න ඕනේ?"
"අපායට."
'සර්?"
"කොහෙට හරි මාව අරන් යනවා මනුස්සයෝ. මට මෙතන ඉන්න බෑ. කොහේ හරි මෙහෙන් ඈතකට මාව අරන් යනවා."
තේහ්යොන්ග් එක පාරටම කෑ ගහද්දි ඩ්‍රයිවර් ඉක්මනට ඉස්සරහා බලාගෙන වාහනේ පණ ගැන්නුවා. කණ්ණාඩියෙන් සැරින් සැරේ තේහ්යොන්ග් දිහා බලපු ඩ්‍රයිවර් දැක්කා තේහ්යොන්ග් ඇස් වල කදුලු පිහ දාන්නෙවත් නැතුව එළිය බලන් ඉන්නවා. කොහේ යන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව තේහ්‍යොන්ග්ව එයාගේ නිවාස සංකීණයට අරන් යන්න කියලා හිතන් වාහනේ දකුණට හරවන්න යනකොටම තේහ්යොන්ග් ඩ්‍රයිවර්ට යන්න ඕනේ පාර කිව්වා.
"කෙළින්ම යමු."
ඩ්‍රයිවර් හරි සර් කියලා මුමුණනවා ඇහුනම තේහ්යොන්ග් ඩ්‍රයිවර් දිහා බලලා වෙන කල්පනාවක වැටුනා. එයාගේ හිතට එක පාරටම ආව තැන ඩ්‍රයිවර්ට කිව්වට පස්සේ ඩ්‍රයිවර් වාහනේ වේගය වැඩි කරා.
පාන්දර 1ටත් සෝල් නුවර පාරවල් පාලු වෙලා තිබ්බේ නෑ. නොනිදන නගරයක් උන සෝල් වල මිනිස්සු එහෙ මෙහෙ යන දිහා බල බල ටික වෙලාවක් ඉදලා තේහ්යොන්ග් මාස්ක් එක දාගෙන වාහනෙන් එළියට එන්න දොර ඇරියා. ඒත් එයාට දෙයක් මතක් උන හන්දා එළියට යන්නේ නැතුව ශීට් පොකට් එකෙන් එයාගේ වොලට් එකයි ෆෝන් එකයි අරගෙන කබාය ඇතුලට දාගත්තා.
"ඔයා වාහනේ අරගෙන යන්න."
"ඒත් සර් ආපහු එන්නේ කොහොමද?"
"ඒක මම බලාගන්නම්."
තේහ්‍යොන්ග්ගේ කරුණාවන්ත හැසිරීම හැමෝගෙම හිත අරගෙන තිබ්බත් අද තේහ්‍යොන්ග්ගේ හැසිරීම ඩ්‍රයිවර්ව පුදුම කරා. කවදාවත් කාටවත් කෑ ගහන්න තරම් දරුණු දෙයක් කරේ නැති තේහ්යොන්ග් අද ඉන්නෙ ප්‍රශ්නෙක කියලා ඩ්‍රයිවර්ට තේරුනේ තේහ්‍යොන්ග්ගේ ප්‍රබෝධමත් මූණ අද අදුරු වෙලා තිබ්බ හන්දා. තේහ්‍යොන්ග්ව දාලා යන්න ඕනේ කමක් තිබ්බේ නැතත් තේහ්‍යොන්ග්ගේ අණට පිටුපාන්න බැරි හන්දා ඩ්‍රයිවර් වාහනය අරගෙන යන්න ගියා.
තේහ්‍යොන්ග්ට හිතාගන්න බැරි උනා එයාගේ හිතේ තියන හැගීම මොකක්ද කියලා. ජන්ග්කුක් එයාට ද්‍රෝහි උන හන්දා ඒක ගැන තරහක්ද, ජන්ග්කුක් එයාව රැවැට්ටුව හන්දා ඒක ගැන කළකිරීමක්ද, එහෙමත් නැත්තන් ජන්ග්කුක් වගේ කෙනෙක්ව විශ්වාස කරපු හන්දා පසු තැවීමක්ද කියලා හරියට තේරුම් ගන්න බැරුව තේහ්යොන්ග් පාර දිගේ ඉස්සරහට ගිහින් හන් ගග ලග තියන වැට මායිමේ නතර උනා.
තේහ්යොන්ග් වැටට අත තිබ්බත් යකඩ වැටේ තිබ්බ සීතලය එයාගේ අතඅරගෙන අත් බැදගත්තා. එයාගේ හුස්මෙන් දුම යනවා කියලා තේරෙනකොට එයා තාම මාස්ක් එක දාගෙන නෑ කියලා මතක් උනාට පස්සේ ඉක්මනට මාස්ක් එක දාගන්න එක එයා කරන්න ඕනේ දේ උනත් එයා ඒ ගැන හිතන්නේ නැතුව ඈත පේන පාළම දිහා බැලුවා. පාළමේ වාහන එහෙ මෙහෙ යනවා බලාගෙන ඉදලා ඊට පස්සේ ගගෙන් එහා පේන නගරේ විදුලි බුබුළු දිහා බැලුවා. ඒ අතරේ තමන්ගේ නිවාස සංකීර්ණයත් ඇති කියලා හිතපු තේහ්‍යොන්ග්ට ඊළගට තේරුනා හන් ගග ඉදලා ලස්සන බලනවා වගේ එයා එයාගෙම හිත රවට්ටගන්න එක කරන්නේ කියලා.
තේහ්යොන්ග් ජන්ග්ගුක්ට ආදරේ කරා. වචනෙන් ඒක කිව්වේ නැති උනාට තේහ්‍යොන්ගේ ආදරේ ජන්ග්ගුක් දැනගෙන හිටියා. ඒත් ජන්ග්ගුක් ඒක නැවැත්තුවේ නෑ. එතකොට අද දැක්ක දේ? අද දැක්ක දේ තේහ්යොන්ග් ආදරේ කරන්න තෝරගත්තේ හරි කෙනාටද කියලා එයාගේ හිතේ ප්‍රශ්නයක් ඇති කරා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ikigai : The reason for being
YOU ARE READING
IKIGAI • Taekook
Fanfictionහීන පස්සේ දුවන්න සෝල් වලට එන තේහ්‍යොන්ග්ට හීනයත් එක්කම බැදුණ බලාපොරොත්තුවක් හම්බෙනවා. ජීවිතේ වැදගත් තැන් වලදි මග ඇරුන වැදගත් චරිත මුණ ගැහෙනකොට තේහ්‍යොන්ගේ අතින් නොදැනුවත්වම වැරදි සිද්ද වෙනවා. ඒත් තේහ්යොන්ග් කවදාවත් හිතන්නේ නැතිව ඇති එයාට ඒ වැරදි හද...
