Merhabalar bu benim ilk kitabım .uzun bur süre ilham perileri savaştıktan sonra yazdım. Kitabımda ile ilgili olumlu olmuşuz tüm eleştirilere açığım. Siz okuyucularimin fikri benim için çok önemli yorum ve oyalama yapamayı unutmayın. İyi okumalar:)
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Hava güneşliydi. Dışarı çıktığında dedesi ile bir adam ve ondan biraz daha büyük olan çocuğu gördü.
Çocuk orata kiloda esmer derin gamzeleri olan ela gözleri ile etrafi inceliyordu .
Cocuk başını kaldırdığında Evin ile göz göze geldi .Gözleri ile onu inceliyordu .Evin bu çocuğun kim olduğunu merak ediyordu .
Dedenin yanındaki adam ve dedesi çalışma odasına girdi .
Karşida duran çocuk Hala evine bakıyordu. Bu kızın kim olduğunu hata burda neden olduğunu da merak ediyordu .
Kızın ona yaklaştığını görünce gözleri kızın Elindeki bebeğe kaydı.
Bebege bakıp bir kıza baktı. Kiz tam onun karşısına da duruyordu.
Boğazını temizledi ." Senin adın ne " diye sordu .
Kalbinde bir yerinde o kıza ait bir şeyler hissediyordu . Kiz öylece yüzünü inceleigini görünce " Sana dedim duymuyor musun ?".dedi sinirle
En nefret ettiği şey soru sorulduğunda cevap verilmemesiydi.
Dedesinin calişma odasından çıktığını gören Evin koşup dedesinin arkasına saklandi .Nedense o çocuktan ürkmüştü.
Dedesi evine sarılıp başını okşadı.
Bekir " Bu güzel kiz kim " dedi .
Bekir karşısında duran kızı inceliyordu .Kiz kardeşi olan lavinin gözlerine çok benzetmişti.
" Benim torunum Evin " dedi .sıkıntılı bir sesle .
Bekir gülümseyerek oğluna baktı. Boran durmuş evine bakıyordu. Bekir elini oğlunun omzuna koydu.
Feyat bunun ne anlama geldiğini biliyordu.Tornuna baktı. Günahını bedelini o masum gözler ödeyecekti.
◇◇◇◇◇◇◇◆◇◇◇◇◇◇
Günümüz🖤✨️
Ben Evin Beyoğlu Mardin'de doğmuş Beyoğlu aşiretin ilk kiz torunuyum dedemin göz bebeği babamın biricik kızıyım abimin güzel gözlüsu annemin kınalı kuzusuyum .6 erkekten sonra gelen evin huzurluyum
Her sabah olduğu gibi 6 da kalkıp dedeme kahvaltısını hazırladım. Dedem beni hayranlıkla izlerken onun odasıni topluyordum .Dedem benden başka kimsenin odasına girmesini istemezdi.
"Ben Beyoğlu 'nün kac yılık asiretiyim bu hayata hiç bir şeyden hiç kimseden korkmadım kızım ama senin evlenme yaşından korkuyorum belki hayatımda ilk itirafim".dedi .
Hafif gülerek "Rahmetli eşime bile hiç bir şeyden söz etmezken. Ahhhhh yaşlılık kızım her şeye özlem var ."Dedimin yanında gidip elini öpüp "seni bırakmam dedem ". Dedem gülerek başıma okşadı.Ama nedense bugün dedemde tuhaf bir set hissediyorum.
Hayatımda babamın bana yapmadığı babaligi Dedem yapıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Aşk
General FictionDoğuda aşiret kızı olan bir kız kendi kaderini kendi yazabilir mi? ************ Bir aşiretin ilk kiz torunu diye seviliyorsunuz ansızın çok sevdiğiniz tarafından hiç tanımadığınız biri ile evlendiriliyorsunuz . Ama aklınızdakiler...
