Kara Aşk

13.Bölum (Benim canim yanıyor)

Herkese tekrardan merhaba bugün ki bölüm de Evinin herkes ile yavaş yavaş yuzlesmesine şahit olacağız . şimdiden herkese iyi okumalar <3

Bu guzel sarki Evin ve Abdullah ile ilgili bölüm yazarken dinliyordum .Ve onları bu şarkı çok iyi anlatıyor. Bu şarkıyı o kısm gelince açıp dinlemenizi tavsiye ederim <3

*************************************

Siz hiç birsinin bakışlarına ölürken birisinin bakışları ile hayata kendinizi buldunuz mu ? .Size hayat veren kişi de size bir asır kadar uzak ama elini uzatsa tutacak kadar da yakın. Hangisi sizin canınızı çok yakardı.

Benim hep canım yanıyordu. Seçim yapma gibi bir hakkım hiç bir zman olmamıştı. Hayata var olmak için çok çabalariz bizi hayata var olmadığımızı bize hissettiren ne peki bizim canımızı yakan ne bizi bizden koparan neydi .

*****

Dedem dediğim canım içi gibi bildiğim kişi beni hiç düşünmeden sevmediğim biri ile evlendirdi .Yetmedi evlendigim kişinin ne kadar yengesi olasada mecbur kalmış olsada dini nikah esi olduğunu söylemedi. Dedem benim için en değerliydi. Ama ben onun bendeki yerini benim onda olan yerimi de öyle zannediyordum. Hayat bizi en sevdiğinimiz kişi tarafından vurmayı seviyordu .

Hayat bana bunlar yetmezmiş gibi daha fazla yükleniyordu. Sevdiğim adamın yengesi yapacak derecede yükleniyordu. Hayat bi bana bu kadar acımasızdı .Hayat insanın yüreğinden yaralamaya meyillidi.

Odama geçmiş hazırlanıyorum. Tam 1 hafta olmuştu. Benim hiç tanımadığım adam ile evlenmem ve 1 hafta olmuştu sevdiğim adamla 2 yıl sonra tekrardan görüştüğüm. Gözlerinin içine baktığımda içim yanıyordu. Ben çok yoruldum .Benim içimdeki yara her onun gözüne baktığım da tekrardan kaniyordu .

Bir yandan hazırlanıyor bir yandan içimden hayata karşı mücadele veriyordum .Gözlerimden gelen yaşı elimin tersi ile silerek aynaya baktım kendi kendime " Sen güçlüsün ,Sen güçlüsün geçecek bunlara mağlup olmayacaksın. Hayallerinin peşinden gideceksin .sadece biraz zman dayayan sen dayaniklisin. Kendine inanan. " diye aynaya bakıp fisildiyordum kendi kendime.

Kendiniz tek başına ayakta tutmak o kadar zor ki insan hep bir destek istiyor güvendiği bir liman sevdiği birinin kolların istiyordu.

Boranin kapıyı açıp içeri girmesi ile irkildim .

Ben makyaj yaparken o ise gömleğini degistiriyordu . Ama aynadan görebiliyordum. Beni izliyordu .

Makayajim bitmisti boranla beraber aşağıya inidip arabaya bindik .Bizim adete bir kiz evlendikten tam 1 hafta sonra ailesinin evine gidip el öperdi.

Annemi çok özlemişim. Abilerim de cok özlemiştim ama Dedem ve babama çok kızgınım onlara karşı içimden ne sevgi nede nefret vardı. Kızgınlık kırgınlık vardı.

Yol boyunca asla konusmamistim .Boran sürekli bana bakıp iç geçirsede o seçmişti. Bile bile onu sevmeyen biri ile evlenmeyi o seçmişti.

Ben bu düşünceler dalarken boran artık dayanamayıp " Evin bizi tam bir haftadır evliyiz ve ne zamana kadar böyle aramıza mesafe koyma devam edeceksin " dedi sıkıntılı bir sesle .

Hic bir şey demeden yola bakamayi surdurdum . Birden frene basıp arabayı durdurdu .Boranin bu dengesiz halleri beni sinirlendiriyordu .Ama onun da bildiği soruları cevabını sürekli bana soruyordu.