Kara Aşk

21.(Bölüm)

21.bolume kadar sizinle gelebildik .Yolumuz daha var ama şuan o kadar mutluyum ki .Hic bir zaman hayal etmemiştim. Gerçekten de bazen hayal ettiğimiz değil de hiç aklımızın ucundan bile geçemeyen şeyler gerçekleşince tarif edilmez bir mutluluk ile doluyor insan .Bana bu duyguları yaşatığınız için çok teşekkür ederim. İyiki varsınız. ♡♡

Herkese keyifli okumalar <3

**************************************

Neler oluyordu .Hic bir fikrimi yoktu .Boran zümra'nin kacirilmasindan bahsediyordu.

Telefonu kapattığı gibi hızı bor şekilde yürüyerek gitti.

Arkasından bakakaldım. Ne yapacaktım simdi .

Gözlerim dolmuştu. Ya zümra 'ya bir şey olursa .Eminim ki Boran buna müsaade etmez .

Ama beynimin içindeki sesler susmuyordu. Kendimi toparlamaya çalışıyordum.

Yüzümde sahte bir gülümseme ile hastane 'nin odasının kapsini açtım.

Odaya girdiğimde rojin teyze ile sahim sohbet ediyordu .

İçeri girip köşedeki koltukta oturdum .Ellerimin titredigini sonradan fark ettim .

Sahim " Yenge Boran abim nerde ?". Dedi .

Başımı kaldırıp ona baktığımda yüz ifadesi ciddilesti.

" İşi var kısa bir süreliğine " dedim .Ona diyemzdim .

Sahim " Peki zümra nerde niye hala gelmedi ?: dedi .

İçimdeki duyguyu tarif etmek benim için çok zor korku , panik  , endişe ne varsa aynı anda hissediyorum

" ..... zümra ......" Dedim kekeleyerk

" Yenge bir şey mi oldu ? " Dedi

" Hayır " dedim .

" Yenge bilmiyorum ama içimde kötü bir his var ?" Dedi .yüzünü burusturarak.

Benimde demek istedim .Ama diyemzdim. Sahim zümra için kendini feda ederdi. Bu yaralı hali ile bir delilik yapmasından çok korkuyordum.

Daha fazla dayanamayıp odadan çıkıp kendimi koridorun solundaki sandalyede buldum .

Derin nefes alıp veriyordum .Bir şeyler oluyordu. Boran 'nin peşime adam takmasın ve güvenlik için demesi .Sahim 'in vurulması zümra 'nin kaçırılması.

Allahim lütfen sen bizi koru ...

Hayatımı da ailem dışında kimseye bu kadar bağlanıp üzüleceğim aklımın ucundan geçmezdi. Şimdi benim ailm yok .Ben artık başkasının ailesyim.

Daha fazla burda durup bekleyemzdim .Titreyen elim ve bacağıma rağmen duvardan destek alıp ağır ağır oturduğum yerden kalktım.

Ben her şeyin üstesinden gelen biriydim .Bunun üstesinden de gelecektim .

Hızlı olmaya çalışarak asansöre yöneldim. Hızlı bir şekilde asansöre den indip hastanenin çıkışına geldim.

Dışarıdan beni izleyen adamla göz göze geldim .Bu boran'in beni koruması için tutugu adamdı. Peki beni kimden koruyordu.

Yavaş adımlar ile adama yaklaştım. 180cm boyunda iri yapılı biriydi.

Benim yaklaştığımı gören adam hemen kendini dikleştirdi.

Adamın yanına durdum .

" Bir şey mi oldu ?hanımım" dedi .

" Hayır,  telefonuzu kullanabilir miyim?" Dedim .