Kara Aşk

23.Bölüm

Herekse merhaba,

Yeni bölümler çokça isteniyor. Bunu bildiğim için sizleri fazla bekletmek istemiyorum. Herkese iyi okumalar ♥︎

Bölümün şarkısını siz seçin =>
.
.
.
.
.
.
.
.
♧♧♧♧♣︎♧♧♧♧♣︎♧♧♧♧♣︎♧♧♧♧♧♣︎

Evin'den🖤✨️

Ortalik karışmış bir hal almıştı. Akşam saatlerinin verdiği sesizlik ile bekliyorduk.

Azad bana sarılmış uyumustu .Konakta sesizlik hakimdi .

Zilan 'a Azadi verip kendi odama geçtim. Kalbime dolan acı gid gide artıyordu .

Ellerimi kalbimin uzerine koyup sesizce kalbimin ritmini dinledim .

Kapim bir kaç defa tıkladıktan sonra içeriye giren kişiye baktim .

Abdullah " Müsait misin" dedi.Oysaki suan kendisi bunu sormadan içeri girmişti.

" Gördüğün gibi " dedim .Anlamsız gözler ile baktım.

Ceketinin cebinden telefonu çıkarıp bana uzati.

"Boran sana ulaşamıyormus önemli bir şey diyecek " dedi.

Bana uzatığı telefonu aldım.

Abdullah odadan çıkarken telefon çalmaya başladı. Arayan borandı.

" Alo .... Boran " dedim.

Boran titreyen ve boğuk gelen sesi ile " Evin ......" dedi .

O an gözlerimden yaşlar süzulmeye başladı.

" E-Efendim ...Boran...iyi ..misin .? Bir sey mi oldu?" Dedim sesimin titredigini sonradan fark ettim.

" Evin Zumraya bir kaç kiyafet alıp gelebilir misin " dedi .

Ne demek istediğini anlamadığım için kaşlarımı çatarak " Boran zumrayi neden konağa getirmiyorsun kötü bir sey mi oluyor.Daha açıklayıcı ol" dedim.

" Evin ..... sen dediğimi yap .... kıyafetler al gel ... kimseye bir şey söyleme... Abdullah seni getirecek " dedi .telefonu yüzüme kapatmisti .

Sesizce bir kaç dakika düşündüm.Zümrayı bulmuştu. Ama kesin kötü bir şey olmuştu. Aklımdaki kötü fikri düşünmek istemiyordum.

Kimseye görünmeden zümra nin odasına girdim .

Gözlerimden akan yaşları görmezden gelerek bir kaç kıyafet ve iç çamaşırı aldım. Küçük bir çantaya koyup odadan çıkıp yine temkinli sesizce konağın avlusunda bekleyen abdullahin yanına gittim .

Gözlerimin içine bakan Abdullah sinirle yüzümü burusturdum.

Ona karşı hiç bir şey hissetmiyordum. Benim için bitmişti.Benim ondaki yerim hala aynıydı bunu biliyordum. Ama onun bendeki yeri , konumu farklıydı.

Hızlıca arabaya binip hızlıca gitmemiz gereken yere sürüyordu.

Bir konağın önünde arabayı durdu .

Arabadan yavaşça indim .Abdullaha baktım.

Aklımdaki sorulara cevap bulmam lazımdı .

" Burası kimin konağı" diye sordum .

Abdullah derin nefes alıp verdi ." Boranin " deyince aklımdaki sorular daha da arttı.

Boran neden yaşadığı bir konak varken bir tane daha konak satın almıştı ki.

Suan bunlar konumuz değildi. Fazla beklememek için konağın kapısına yöneldim.

İçimdeki korku bir adım daha arttı.