You're My Love, Niall Horan

10

Pov Sophie

Na dat we gegeten hebben gaan ik en Tijn een film kijken op mijn kamer. Ja hij slaapt bij mij. Dat deden we vroeger altijd. We kijken The Hunger Games 3.

•

Nadat hij af was gelopen krijg ik nog een appje.

Nash: Slaap lekker❤️xN

WoW gwn in het Nederlands

Soph: jij ook slaap lekker🍀xS (jij ook slaap lekker)

Daarna krijg ik ook van onbekende nummers een appje.

Onbekend: Was leuk vanmiddag. Doe de groeten aan Martijn x Cameron

Onbekend; Hey was super vanmiddag. Moeten we vaker doen met z'n alle 👌🏽 x Hoofd (Jack)

Onbekend: Hey sleep Well xShawn

Onbekend: Hey Hayes hier. Sky wil je nog slaap lekker zeggen. Hierbij Slaap lekker Soph. Ook namens mij xH

Oke dat waren de boys dus. Ook leuk.

"Little vindt je een van die jongens leuk?" Vraagt Tijn. "Hoezo". "Nou die lange gast, volgens mij de buurjongen, kijkt de hele tijd naar je. En als jij kijken naar hem wordt ie rood". "Oo je bedoelt Nash". "Ja die ja, maar zeg eens eerlijk vind je hem leuk. Ik zeg niks tegen pa en ma". "Ja oke ik vind het leuk". "Ik wist het". "O hahaha". "Tijn ik ga slapen" zeg ik. "Nu ga je het van onderwerp veranderen" zegt hij met een kinderachtig stemmetje. "Ja oke, maar wat zou ik verder moeten vertellen?" Zeg ik. "Weet ik niet. Kom we gaan slapen" zegt hij. "Oke slaap lekker" zeg ik. "Slaap lekker Little" zeg hij dat is het laatste wat ik hoor.

•~•

Ik word wakker gemaakt door Tijn. "Little wakker worden" zegt hij. Ik open mijn ogen niet, geen zin in. "Nash staat in je kamer" zegt hij. Ik schrik en doe mijn ogen open. "Lol ik wist dat je hier op zou reageren" lacht hij. "Zullen we vanmiddag samen iets leuks doen?" vraag ik. "Ja is goed" zegt hij. "We kunnen naar een pretpark gaan" zeg ik hyper.

Ik ben jij het tegenovergestelde van Tijn. Hij is altijd rustig en ik meestal druk.

"We gaan naar Disneyland" zeg ik vast besloten. "Jaaa leuk" zegt Tijn hyper. "Wauw jij zei dat hyper". "Ja klopt". "Wanneer ga je weer weg?" Vraag ik hem. "Morgen" zegt hij. "Jammer" zeg ik teleurgesteld. "Vind ik ook". "Dus vandaag een super leuke dag van maken" zeg hyper.

"Soms lijk je echt op Shawn" zegt Tijn. "Hoezo?". "Nou hij kan volgens mij op onverwachte moment druk zijn enz en jij ook". "Oke" zeg ik verbaasd.

We komen aan bij DL (Disneyland). We gaan gelijk in een achtbaan. En daarna in de Twin Tower (ik weet niet of ze die ook in the US hebben). We hebben veel lol. Martijn is super hyper, door de suiker. Wat echt super grappig is.

•

Na een tijdje besluiten we naar huis te gaan.

"We zijn thuis" roep ik door het hele huis. "Pap mam?" Gilt Tijn. Geen antwoord.

Dan hoor ik gehuil. Ik tik Tijn aan. "Volgens mij zijn ze in de slaapkamer. Kom we gaan kijken" ze ik. Martijn knikt. We lopen de kamer in en ik zie dat mijn moeder aan het huilen is. Ze zien dat we binnen komen.

"Martijn en Sophie willen jullie even hier komen" zegt mijn vader op een serieuze toon. "We zijn hier naartoe gekomen om een reden" zegt mijn moeder. "Wat is die reden dan?" Vraag ik. "Jullie zijn" zegt mijn moeder. Dan barst ze in huilen uit. "JullieZijnNietOnzeKinderen" zegt ze snel. "Wat zeg je. Kan je wat langzamer praten?" Vraagt Martijn. "Jullie zijn niet onze kinderen" zeg mijn vader. "WHAAAT" gillen Tijn en ik tegelijk. "Maar waarom zijn we hier dan?" Vraag ik aan haar. "Nou je weet toch wel Shawn?" Zegt mijn vader. "Zeg niet dat dat ons broertje is!" Zeg ik dan. 'Mijn' moeder knikt. 'Mijn' moeder barst weer uit in tranen. Whaaaaat Shawn is gewoon mij tweeling broertje. Hadden ze dat niet ff eerder kunnen zeggen. Martijn loopt naar mijn kamer toen en ik ga naar Nash.

Ik loop huilend naar Nash toen. Ik bel aan. De deur word open gedaan door Nash. "Hey wat is er?" Vraagt Nash. Ik barst nu nog meer uit in tranen. Hij trekt me in een knuffel. Dit voelt zo vertrouwd.

Pov Nash

Ik hoor de bel gaan en loop naar de voordeur. Ik doe de deur open en zie daar Soph huilend staan. "Hey wat is er?" Vraag ik. Ze begint nog harder te huilen. Ik trek haar in een knuffel. Ik veeg haar tranen weg. En ik laat haar los. We lopen naar de woonkamer.

"Soph wil je wat water?" Vraag ik haar. Ze knikt. Ik loop naar de keuken en vraag me af wat er is. Heeft ze ruzie met haar ouders? Met Martijn? Ik weet het niet. Ik loop terug naar de woonkamer. Ik geef haar een flesje water.

"Wat is er aan de hand?" Vraag ik. "Nou Tijn en ik zijn niet de echte kinderen van mijn 'ouders'" zegt ze snel. Ik luister met een open mond. "Daarom zijn we verhuisd". Op dat moment gaat de bel. Ik loop naar de deur. Shawn staat daar ook huilend.