You're My Love, Niall Horan

4

Pov Soph

-Nachtmerrie-

Ik ga terug naar Nederland voor Fleur. Ik stap uit het vliegtuig. Ik zie Fleur staan. Wat ben ik blij om haar te zien. We gaan naar haar huis. We gaan naar iets heel anders. In ieder geval niet naar Gouda. Raar. We stoppen bij een toren. We gaan naar boven. "Soph ik weet dat jij erg gaat vinden, maar ik moet het doen" zegt ze. Ik kijk haar raar aan. Dat begrijp ik het. "Maar waarom moet ik er dan bij zijn?". "Ik wilde afscheid van je nemen. Bij deze. Doei Soph ik zal je missen" zegt Fleur. "Neeeeeeeeeee" schreeuw ik.

-Einde nachtmerrie-

Dan word ik wakker gemaakt door mijn ouders. "Wat is er liefje?" Vraagt mijn moeder. "F-F-Fleur, Z-e gaat d-dood" zeg ik. Dan barst ik in tranen uit. "Probeer maar te slapen. Zal ik bij je blijven?" Vraagt ze. "Jaa als je wilt" zeg ik terug. Dan val ik in slaap.

•~•

De volgende ochtend word ik wakker door de zonnestralen die net tussen de gordijnen komen. Ik denk terug aan vannacht. Het zit me niet lekker. Wat als het in het echt gebeurt? Dus ik wel haar. - S-Soph F-Fleur

S: "Hey Fleur".

F: "Hey Soph. Hoe gaat het daar".

S: "Wel goed. En met jou. Hoe gaat het thuis".

F: "Oke Mwa het gaat wel. Maar waarom bel je?"

S: "gewoon, ik zou je toch bellen".

F: "Oja maar ik moet gaan".

S: "Oke byee doe maandag de groeten aan de klas van mij".

F: "Is goed doeiiii" zegt ze en hangt op.

Ze klonk raar. Anders dan normaal. Oja. Shit, ik moet mijn broer nog bellen. Ja ik heb een broer. Hij woont niet meer bij ons. Hij reist de hele wereld over. Want hij is MARTIN GARRIX. Ik ben fan van mijn eigen broer. Ja de enige echte. Ik bel hem. M- Martijn S- Soph

S: "Hey Tijn".

M: "Ook hallo" zegt hij hees.

S: "O sorry heb ik je wakker gemaakt?" Vraag ik zacht.

M: "Ja maar maakt niks uit. Je bent m'n zusje en die kan altijd bellen. Hoe gaat het daar in Nederland?"

S: "Huh hebben ze het dan nog niet vertelt?"

M: "Wat vertelt?" Vraagt hij verbaasd.

S: "Ik weet niet of ik dit mag vertellen maar doe het gewoon. Beloof dan dat je het niet tegen pa of ma gaat vertellen. En als zei het zeggen moet je niet zeggen dat je het al weet. Oke?"

M: "Ja is goed. Vertel nou maar"

S: "we zijn verhuist naar North Carolina"

M: "O cool. Nu kan ik vaker naar jullie toe"

S: "ja inderdaad. Maar ik zal je verder niet storen. Ga maar verder slapen"

M: "Aww drankje. Het maakt niet uit hoor. Love you Little"

S: "Doei Tijntje"

S: "Love you too"

M: "Noem me nooit meer Tijntje, Sophietjeeh" zegt hij een beetje nep boos volgens mij. Hij kan daar echt niks van. Ik hoor hem grinniken.

S: "Okee doei big brother. Love you"

M: "Doeiii Little. Love you too"
Gesprek beëindigd

Raar dat ze het hem niet hebben verteld aan Tijn. Maar ja. Ik ga me klaar maken. Ik doe mijn Coca Cola shirt aan met een jeans en zwarte vans. Ik loop naar beneden. En ga ontbijten. Ik blijf me maar afvragen waarom Tijn het niet weet.

Dus ik vraag het maar. "Mam pap, waarom weet Tijn niet dat we naar US zijn verhuisd?". "Heb jij het hem verteld?" Vraagt m'n ma. "Nee maar waarom weet hij het niet?" Lieg ik. "Nou we wilde het vertellen zodra hij hier is, in de stad" zegt m'n pa. Shit vertelt. Nou ja dan moesten zehet maar eerder vertellen. Ik ben klaar met ontbijten.

"MAAAM PAAP ik ga naar de buren kennis maken" roep ik. "Is goed lieverd, ben je voor het avond eten thuis?" Zegt mijn vader. "Ja is goed" zeg ik. "Doeii". Ik loop naar de voordeur van de buren. Het komt me bekend voor. Ik bel aan en ik zie daar...