You're My Love, Niall Horan

1

>slecht verhaal<

Ik ben Sophie.

16 jaar.

Licht bruin, licht golvend, haar.

Bruine ogen

1.70m lang.

Ik hou van Shawn Mendes, One Direction, 5 Seconds Of Summer, Martin Garrix, Sam Smith, mijn lieve gekke idiote vriendinnen, voetbal, skateboarden en badminton.

Woont in Gouda.

Doet laatste jaar havo.

-------
Pov Sophie

Argggg school. Langste dag vandaag: 9 uur. Ik word wakker van die stomme wekker. Ik Kijk hoe laat het is: 06:45.

Ik loop naar de badkamer, kan mijn haar door en doe een beetje mascara op. Pak een setje kleding. Mint-groene blouse met een spijkerbroek en zwarte vans. Ik loop naar beneden.

Ja hoor, ik val weer een keer bijna van de trap af. 2x deze week. Ik ga ontbijten: cornflakes.

Ik kijk nog ff of we uitval hebben.

'Donderdag 21 mei
5F 9e uur vervalt'

Yeasssss we hebben laatste uur uitval. Ooo shit het is al 07:45.

"Veel plezier vandaag lieverd" roept mijn moeder van boven. "Doei mam tot vanmiddag". En fiets naar school. Aangekomen op school loop ik naar binnen. 1e uur wiskunde saai.

•

Laatste uur Nederlands. Nog 5 minuten tot de bel gaat. "Jullie mogen gaan" zegt mevrouw Magcon. Op dat moment gaat de bel. Ik loop langzaam naar mijn kluisje en krijg een berichtje.

Mam: Hoi Soph, kom snel naar huis. We moeten je iets vertellen. 😘😘 ma&pa.

Nu loop ik wat sneller naar mijn kluisje. Fleur loopt naar mij toe en vraagt "Soph kan je vanmiddag mee naar de stad?" Ik zeg "Nee sorry. Ik moet snel naar huis". Fleur kijkt sip "Maar we Skypen wel als we thuis zijn" vervolg ik. Fleur's gezicht krijgt weer een zacht glimlachje.

"Doeiiii Fleurtjeeh" zeg ik plagerig. Ze haat haar bijnaam. Ze kijkt me aan met een nep-boos gezicht. "Doeiiii Sophietjeeh" zegt Fleur op een kinderachtige toon. Arggg wat haat ik die bijnaam. Maar we lachen er om.

Ik stap op mijn fiets. Ik stop ff om muziek aan te zetten. Ik pak mijn oortjes en zet BEST SONG EVER op van 1D. Wat hou ik van die jongens.

Na 15 min fietsen kom ik thuis aan. Ik zeg "Haaaaiii mam en pap". "Hallo Sophie". Er klopt hier iets niet, normaal reageren ze super enthousiast. Van Hooiii Soph. "Soph kom ff zitten" zegt mijn moeder. Nu gaat het komen. Ik heb een onvoldoende voor ak. Ze zijn altijd teleurgesteld en krijg ik een "kleine preek".

Maar nee het ging over iets anders. "Je moeder en ik hebben iets besloten. We hebben een betere baan kunnen krijgen" zegt pap. "Das leuk" zeg ik enthousiast. "Maar dan moeten we verhuizen" zegt m'n ma.
Ze vervolgd snel haar zin "Naar Amerika" zegt de dood leuk. Ik kijk ze met open mond aan. Ik zeg een beetje boos "Nou fijn dat jullie ook aan mij denken". Mijn moeder barst in tranen uit. Volgens mij kwam met het een beetje te bot uit dan dat ik wilde. En zeg sorry. En storm naar boven.

En zet Skype aan. Ik zie dat Fleur ook online is. Ik bel haar en begin mijn verhaal. Na ik alles heb verteld kijk ze me verdrietig aan. En Fleur zegt "Nee dat kan niet, ik kan niet zonder je" (oke dit kinkt of ze een stel zijn maar nee, Sophie is de enige vriendin van Fleur uit haar klas).

Ik roep naar beneden "Maaaaaaamm paaaaapp wanneer gaan we?" "We gaan over 2 dagen" roept m'n ma terug. "Whaaaat over 2 dagen al" roep ik terug. "Fleur we gaan over 2 dagen al weg" zeg ik verdrietig.

Fleur barst in tranen uit. Ik ook en ik zeg "Morgen dan de laatste dag op school". "We gaan het er beste van maken" zegt Fleur met een klein glimlachje tussen het huilen door. "Jaaaaa" zeg ik enthousiast. "Doeiii ik moet eten" zegt Fleur. "Doeiii" en ik sluit af.