Kingdom / Drarry

9. Bölüm

Draco ile ayrılığımın 11. günü, kendimi biraz olsa da toplarlamıştım. Riddle durmadan bana büyülüyü mesajlar yollayıp duruyordu, en sonunda bugün onun sarayına gitmeye karar vermiştim.

Karşıma yine beyaz bir duman belirmişti yeniden portal olmuş benim girmemi bekliyordu. İçeri girdikten sonra dibimde Riddle'ı gördüm. Arkamdan portal kapanınca bir adım geri gitmek zorunda kaldım.

"Merhaba Harry ben de seni bekliyordum." Belli gözlerin zaten her şeyi bekliyor.

"Madem geldin hadi büyüye çalışalım!"

Şimdiden mi diye düşünmedim değil fakat Riddle beni bekleyemezdi onun da kendi işleri vardı. Beni kolumdan tutup bir yere sürüklemeye başlamıştı Riddle, manyk mı takıntılı biri mi yoksa ikisi beraber mi çözemiyorum. Saraydan çıkmış ve uzaklaşmıştık, bir klübe'nin içerisine girmiştik. Tom kolumu bırakıp ardından bana doğru döndü.

"Evet, büyünün ismi Evanesco. (Arkadaşlar bu büyü sadece yok ediyor fakat bu fic'te ortalığı yıkan aşırı güçlü bir büyü olduğunu farz edin ☺️)"

"Evanesco?"

"Evet! Bu büyünün özelliği sen doğduğunda gelmiş fakat doğumdan yıllar geçtiği için bu büyü gittikçe özelliğini yitiriyor. Ben de onu yeniden canlandırmak için sama yardım edicem."

Kendi yapamadığı şeyi bana nasıl öğreticek ki?

"Hadi derse başlayalım."

Kafamı sallayıp yanına doğruldum, etrafta hedef tahtaları vardı, şu an düşmanım diye nitelendirdiğim kişi bana öğretmenlik yapıyordu.

"Harry şimdi asanı çıkar ve sinirli olduğun anları düşün."

Aslında çok sinirli olduğum an yoktur genellikle sakinim belki Draco'nun beni dinlemeden ayrılıp gittiğini düşünebilirdim.

"Şimdi kime sinirlendiyken karşındaki hedef tahtayı yok etmeni istiyorum."

Gözlerimi açtım ve hedef tahtaya baktım, karşımda Draco gülümseyerek bakıyordu bana. Elimdeki asayı indirdim ve hedef tahtaya doğru yürüdüm. Pislik bir de sırıtıyor, asamı tekrardan çıkartıp Draco'nun boynuna koydum.

"Evanesco." Karşımdaki hedef tahtası sadece çatlamıştı.

"Wow Harry! Gerçekten şimdiden baya ilerledin."

Arkamı döndüm ve Riddle'a sen ciddi misin diye baktım. Riddle gerçekten sevinmiş etrafında kuş gibi çırpışıyordu.

"Ahahah, hadi devam edelim ne dersin?"

"Tamam"

—

"Evanesco!" olmuyor sadece çatlıyordu devamı gelmiyordu. Yorulmuştum buraya sabah gelmiştik şimdi hava kararmıştı bile. Yere oturmuş ve dinlenmeye çalışıyordum.

"Eğer yorulduysan seni evine yollayım biraz dinlenir yarın yine gelirsin."

Kafamı sallamıştım, Riddle bana doğru yürüyüp elini uzattı. Tereddüt etmiştim fakat artık bunları düşünecek kadar enerjim kalmamıştı. Karşımda yabancı gelmeden beyaz duman çıkmıştı, şekil değiştirerek portal açıldı.

"Görüşürüz Harry!"

"Görüşürüz."

—

"Vay vay vay bay Harry bir şeyleri anlatıcakmış Hermonie'de bunu bekliyormuş."

"Hermonie sonra anlatırım fakat şimdi olmaz."

Hermonie asasını çıkarıp bana doğrulttu. "İnkar mı ediyordun bay Potter."