Chapter 15

232 26 7
                                    

Ilang linggo na pero hindi ko padin nakikita si vince bukas na yung flight namin papuntang USA magpaparamdam pa kaya yun, hindi ko din siya makausap kahit i-chat at i message ko pa, mukhang nasaktan talaga siya sa nangyari sa kanilang dalawa ni alicia.

Kakatapos lang din nang shift namin at gabi na kaya wala akong choice kung hindi ang puntahan siya sa condo niya at para makapagusap din kaming dalawa. nag drive ako papunta sa kanya, sana lang talaga nandun siya dahil kung wala din siya sa condo, hindi kona alam kung paano ko siya hahanapin.

"*knock, *knock" katok ko sa pinto sana lang talaga pag buksan niya ko.

"Vince, nandyan kaba, please..." pagkakasabi ko habang naka katok sa pinto.

katok lang ako nang katok para pagbuksan niya ko, ilang minuto na din akong nakatayo dun at sinisigaw yung pangalan niya, nakakahiya lang sa mga kalapit na unit dun baka naiistorbo ko na sila sa kakatawag ko sa pangalan ni vince, ayokong sumuko kung pwedeng hanggang bukas akong kumakatok dito gagawin ko...

"V-Vince..." mahinang pagkakasabi ko dahil ang sakit na nanglalamunan ko, umupo nalang muna ako sa gilid nang pinto niya baka sakaling buksan niya ang pinto.

Ilang segundo pa narinig ko na unti-unting bumubukas ang pinto at nang lingunin ko ito.

"You don't need to come and see me" nangmarinig ko ang boses na yun lumiwag ang mga mata ko, agad akong tumayo at niyakap siya nang mahigpit.

"Nakakainis ka...bakit ayaw mo kong sagutin, hindi mo ba alam nag aalala ako sayo" sinabi ko ang mga salitang yun habang nakayakap ako sa kanya, naramdaman ko ang pagluha niya at ang init nang bawat yakap niya.

"I-I'm sorry, gusto ko lang talagang mapagisa" pabulong na pagkakasabi niya sakin, sabay punas sa kanyang mga luha.

"Hindi mo naman kailangan na huminge nang tawad sakin, wala ka namang nagawang mali" pagkakasabi ko sakanya.

"Ayoko kaseng makita mokong umiiyak, I feel like I'm so weak" pagkakasabi niya sa akin, at kita ko naman sa mga mata niya na pinipigilan niya ang kanyang sarili na umiyak.

"Hindi ka mahina, normal lang umiyak, smile kana mas pogi ka kaya pag naka ngiti" hinawakan ko ang kamay niya at agad naman siyang napangiti sakin.

"Oh, diba mas mabagay pag naka ngiti" pagpapagaan ko sa pakiramdam niya.

"I'm so lucky to have you as a friend, you know" pagkakasabi niya sakin, napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Do you want to go on a date with me?"
pagkakasabi ko sa kanya, agad naman siyang nagulat sa sinabi ko, tinignan niya ko nang may pagtataka sa mukha at parang naguguluhan.

"What do you mean? Are you trying to take benefits of me?" pagkakasabi niya sakin nang nakataas ang isang kilay, tumawa naman ako sa sinabi niya.

"Grabe benefits agad, diba pwedeng rebound mo lang" natawa naman siya sa sinabi ko.

"syempre para makapagusap lang tayo nang maayus" pagpapaliwanag ko sa kanya at para maki-chismiss nadin syempre magpapaka plastic paba ako.

"uhmm...sure like hangout just a friend" pagkakasabi niya sakin, hindi ba mukhang pamagkakatiwalaan tong mukha ko, iba ata gusto nito eh.

"Oo naman, gusto mo ba" napatango naman siya sakin.

Bumaba kami sa parking floor at sumakay sa sasakyan niya, pumunta kami sa amusement park sa totoo lang hindi ko plano na pumunta kami dito, mukhang dito niya lang gustong magpalipas nang oras, sa bagay ayus na din to ang daming rides at pwedeng laruin.

WAITINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon