WAITING

Chapter 22

Vince

Nagising ako ng maaga at napansin kong wala na si Miss Toni sa kama niya. Nagtaka ako kung saan siya napunta dahil hindi naman niya kabisado ang lugar na ito. Nang bigla kong narinig ang isang humuhuni sa labas ng balkonahe, agad kong naisip na baka nandoon siya.

Lumabas ako sa balkonahe at nakita ko si Miss Toni na nakatayo malapit sa mga halaman.

"Miss Toni, where are you?" I asked her.

She looked at me and smiled...

"Oh, Good morning. Nagising ka na rin pala."

"Yes, I was wondering where you were. I thought you were gone," I replied.

"Ah, nagising kasi ako ng maaga at naisip ko na mag-relax sa labas. Ang ganda ng view dito, 'no?" sabi niya sabay turo sa mga tanawin.

"Yes, I love the view" I said out loud, feeling a sense of contentment wash over me.

"Ano? i love you?" matatawa na sana ako kaso hinayaan ko nalang na malito siya sa sinabi ko.

"Huy, walang ganyanan ikaw ahh mahal mo na pala ako eh, buti inamin mo" nagbibiro lang ba siya oh ano? nalilito na rin ako.

I smiled at her and took her hand.

"Hindi yun ang sinabi ko. I said I love the view," I clarified, trying to hide my amusement.

She looked at me with a mix of confusion and relief.

"Ah, sorry naman. Akala ko kasi... nevermind," she trailed off, chuckling softly.

I shook my head and pulled her closer.

"Don't worry, I do love you. Kahit na ganyan ka," I teased.

"Ahh, ano yun, mahal? Wait, wait, mali, hindi pala 'mahal' yung tawagan niyo ni Alicia. English pala yun," natatawang sabi niya dahil gusto rin niya akong asarin.

"Hi Love! Love, kumain ka na ba, Love? LOVE!" sigaw niya sa tenga ko.

I couldn't help but laugh harder at her exaggerated accent.

"Ahh, stop it Love, you're making my ears bleed," I said, pretending to cover my ears.

She playfully swatted my arm and gave me a mischievous grin.

"Tama na ang cringe pakinggan," pagtawa niya sa sinabi niya.

"Oh, ano akala mo hindi ko kaya sabayan yung plano mo?" pagkakasabi ko sa kanya.

"Pero may gusto talaga akong sabihin sa'yo," bigla akong naging seryoso at tumingin sa kanya.

"Nakakagulat ka naman, bigla ka lang nagcha-change mood," pagkakasabi niya sa akin.

"Gusto ko kasing pumunta sa bahay ng nanay ko. Gusto mo bang sumama?" Matagal na rin kasi bago ako nakapunta dito. Alam ko naman na hanggang ngayon galit pa rin siya sa akin, pero umaasa pa rin ako na balang araw magbabago rin ang lahat... maghihintay ako.

"Uhmm...sure" As soon as Miss Toni mentioned it, we immediately made preparations.

I knew she wouldn't be able to refuse me. We headed down to the lobby and hailed a taxi to take us to my mom's house.

During the ride, I couldn't help but feel a sense of nervousness and excitement all at once. It had been a while since I last visited my mom, and I knew there was a chance that she might still be angry with me. But I was willing to take that risk.