Akşam yemeği vakti geliyodu, Şerife hanım tüm gün ordan oraya gitmiş birsürü şey hazırlatmıştı
Tarık beyse kimlik olayından dolayı bana biraz kırılmış gibiydi ama bu hayatta birisini kırmadan bişey yapmakta imkansıza yakın bişeydi
Zaten burda kalmam gereken son 67 gün vardı üstümdeyse yaptım güzel bi kombin vardı
Kış ayına girmiş sayılırdık, artık gündüzleri sıcak olsada akşamları serindi
Kapı çaldında ben ve tüm aile kapının yanına doğru ilerlemeye başladık tabi Şerife Hanım herkezden önce koşarak kapıyı açmaya gitmişti
Şerife hanım kapıyı açmış bizim sevgili grubu kol kola, Atakansa damat elbisesi ve elinde çiçek, çikolatayla gelmişti
Ona Alparslan'ın resmini atmıştım yani elindekilerde onaydı, herkez onun bu haline şaşırmışken Atakan büyük bi aşkla Alparslana bakarak yanına gitmeye başladı
Pamir yanıma gelip sessizce "Abla noluyo" dedinde bende onun kulağına eğilip "Atakan gay" dedimde Pamir gülmemek için kıpkırmızı olmuştu
Atakan, Alparslanın yanına vardında elindekilerini ona vererek "Umarım bidakinde bu çikolataları daha hayırlı bi iş için getiririz" dedinde ben gülmemek için kıpkırmızı olmuştum Pamirinde halininde benden bi farkı yoktu
Diğerleride şaşkınlıkla ne olduğunu anlamaya çalışıyodu
30 dk sonra
Alparslanı zor tutmuştuk benim biricik Atakanıma saldırmaması için, ama gerizekalı olduğu için ilk başta ona kız isticemizi düşünmüştü
Kısacası jeton kafaya sonradan düşmüştü, bizim çocukların silah işinden haberi yoktu, onlara nanamdaki izin kedilerle oynarken olduğunu söylemiştim, tabi Şerife hanımgilede öyle
Yeraltında çok bilinirdik ama çoğunlukla maskeyle inmiştim o yüzden yüzümü bi kaç kişiden fazlası bilmiyodu
Şuandaysa hep beraber oturmuş yemek yiyoduk ama Atakan akıllanmamış olcakki hayla Alparslana bakıyodu hatta arada öpücük gönderiyodu
Bu yüzden Alparslanın yanında onu tutması için Burak'la, Hakan oturuyodu
Tarık Beyin konuşmasıyla ona döndük hepimiz"Çocuklar yanlış anlamayın ama sınav notlarınız çok yüksek, tabi deneme sonuçlarınızda ama ya okuldan kovulmuşsunuz yada kaçmışsınız derslere çalışırken nasıl bi yol izliyodunuz" diyince hepimiz birbirimize bakıp gülmemek için nanaklarımızın içini ıstırmaya başladık
En son kimse dayanamamış olcakki aynanda kahkahayı patlatmıştık ama ben biraz abartmış olmalıyımki sandalyeden düşmüştüm
Hızlıca yerden kalkıp masaya oturdumda herkez şaşkınlıkla bize bakıyodu yavaş yavaş gülme sesleri kesilince konuşmaya başladım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAKAR
Aventure17 yıl sonra öldü diye bildikleri kızlarını bulan bi aile Önyargılı bi abiler ve Kavgacı bi kızın hikayesi