Yazardan:
Evin en küçügü Pamir'di ve şuan içi içini yiyodu ablasına önyargıyle yaklaştığı için, Abileri ona laf ederken onun yanında olmadığı için çok pişmandı, hiç olmazdansa onu tanıyıp öyle yargılayabilirdi
Alparslanın umrunda bile dildi kız kardeşi, ama ilerde yaptıkları için ne kadar pişman olcanı nerden bilebilirki o evin en büyük oğluydu. Ama annemi üzücem diyede aklı çıkıyodu
Hakan, Alparslan'dan farklıydı onunda içinde bi sızı vardı 'İlk önce tanıyıp öyle yargılasaydın ya oğlum' diyip duruyodu kendine, ama merak etmedende duramıyodu, kardeşi hakkında nasıl o kadar şey bildini. Hakan evin 2. Oğluydu
Alperenin'de, Alparslandan bi farkı yoktu aklı hayla yapmadıklarındaydı 'Napsam, netsemde onu biran önce evden göndersem' diyip duruyodu ama hayla aklının bi kısmı annesindeydi, ya bunları yaparken annemi üzersem diye düşünmeden kendini o kadar alıkoyamıyoduki kardeşinin onun hakkında bildiklerini sorgulamaya bile gerek duymuyodu, Alperen evin 3. Oğluydu
Burak şimdiden kardeşine dedikleri için pişmandı ama gururu el vermiyodu aşşa inip özürdilemeyi, bu gurur ona çok çektircek gibi duruyodu lakin, o evin 4. Oğluydu
Açelya'dan devam;
Sigaramı içerek instagram'da gezerken koltuğun çökmesiyle yanımdaki kişiye baktım Pamir'di ve gözleri doluydu, telefonu orta sephaya koyup sigaramı söndürerek ona döndüm
"Bi sıkıntımı var hayrola" dedimde gözleri dahada dolmuştu, budamı herşeye ağlıcaktı şimdi hay Allahım sen bana sabır ver "Abla ben özürdilerim" dedinde ister istemez kaşlarım havaya kalktı o ise yere bakarak konuşmaya devem etti
"Seni tanımadan yargılamamalıydım, ergence hareketlerde bulundum ama cidden çok pişmanım bana bi şans daha verirmisin" diyerek gözyaşları dökülünce gülümseyerek kolumun altına aldım
"Ağlama lan erkek adam ağlarmı" dedimde hıçkırdım pinokyo sendromum vardı yalan söyledimde hıçkırıyodum ama burdan erkek adamında ağlamasının gayet doğal bişey oldunu öğrendik demi
Göz yaşlarını silip "Affettinmi beni" diye sorunca, kolumun altındaki kafasını öpüp "Hadi sen çok bişey demedim sana abla kıyağı" dedimde başını kaldırıp "2 ay sonra gitmezsin demi" diyince sessiz kaldım
Ben aile ortamını sevmezdim üstüne üstün ben bu evdeykende huzur olmazdı kendim için olmasa bile Şerife hanım ve Tarık bey için gitmeliydim hem benim ölümüm pahasına almam gereken bi intikamım vardı
Aslında bu intikam benim intikamım dil ablamın intikamıydı herşeyin üstesinden gelen ben onu hatırladımda gözlerim doluyodu
Omzumda yatan Pamire baktığımda uyuya kaldını farkettim yahu gerizekalı çocuk ne ara uykuya daldın
Hareket etmemeye çalışarak onu bahçede oturduğum koltuğun üstüne yatıratıp üstünü örttüm
Yüzümdeki zafer gülümsemesiyle telefon ve sigara kutumu alıp içeri geçtim
Gerizekalı sanki çok bi bok yedin
Hah bende diyorum iç sesim pakize nerde
Düzgün bi isim bulamadınmı cidden ya
Bulamadım amıma koyım, dedimde hıçkırdım demekki bulmuşum
Yalancı, gidiyorum ben
Cehennemim dibine kadar yolun var
Diyerek pakizeyi gönderdimde salona girmiştim sahi benim odam nerdeydi
Hızlıca bahçeye çıkıp Pamir'in kolunu dürtmeye başladım
![](https://img.wattpad.com/cover/336379791-288-k321013.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAKAR
Aventura17 yıl sonra öldü diye bildikleri kızlarını bulan bi aile Önyargılı bi abiler ve Kavgacı bi kızın hikayesi