Córka wilkołaka | D.M.

Rozdział 13

Tak właśnie razem z tatą idziemy na peron 9 i 3/4. Wczoraj była pełnia i tata jest osłabiony. Właśnie nie dawno dowiedziałam się że zostanie naszym nowym nauczycielem obrony przed czarną magią. Siadam w przedziale i czekam na innych tata zasnął. Jest osłabiony dlatego gdy śpi to nic go nie może zbudzić. Gdy widzę przyjaciół od razu zapraszam ich do przedziału.

- A to kto? - pyta Ron wskazując na mojego tatę.
- Mój tata głąbie. Jest nowym nauczycielem obrony przed czarną magią. - mówię.
- Ale super! - mówi Hermiona.
- Śpi? - pyta Harry.
- Tak miał ciężką noc stresował się strasznie. - mówię przecież im nie powiem mój ojciec jest wilkołakiem.
- No to dobrze bo muszę się wam coś powiedzieć. - mówi Harry.
- Słuchamy cię. - mówi Hermiona.
- Syriusz Black ten który uciekł z Askabanu był w szeregach Voldemorta a teraz będzie polował na mnie. - mówi Harry.
- W Hogwarcie nie dostanie cię. Dumbledore to najpotężniejszy z czarodziejów i nie da cię skrzywdzić. - mówię.
- Gabi on będzie polował także na ciebie. - mówi.
- I tak mój los jest przesądzony. Voldemort to brat bliźniak mojego dziadka. - mówię.
- Co nie pisałaś nic o tym w listach? - pyta Hermiona.
- Dowiedziałam się o tym w wakacje mojego dziadka zaadoptowała rodzina czarodziejów a później chodzili razem do Hogwartu ale się nienawidzili. Voldemort aby skrzywdzić mojego dziadka rzucił klątwę na moją mamę zaraz po tym jak skończyłam rok. - mówię.
- Tak mi przykro Gabi. - mówi Harry.
- Wszystko jest w porządku nic mi nie jest ale pogodziłam się już z moim losem. Czy dorwie mnie Syriusz czy Voldemort to bez różnicy. - mówię.
- Nawet tak nie mów ochronimy cię. - mówi Hermiona.
- Właśnie we czwórkę jesteśmy niepokonani. - mówi Ron.
- Dzięki jesteście kochani. - mówię.

Harry opowiada mi jak nadmuchał ciotkę i to że minister magii wszystko zatuszował. Nagle pociąg staje a w pociągu robi się ciemno i zimno. Czuję nagle że jest mi strasznie smutno i jakby świat stracił swoje barwy. Do naszego przedziału wchodzi dementor i robi coś Harremu. Nie wiem co robić ale nagle mój tata się budzi i krzyczy zaklęcie a dementor znika. Harry po chwili odpływa a ja siadam przy nim. Po chwili odzyskuje przytomność.

- No nareszcie Harry. - mówię.
- Co się stało? - pyta chłopak zajadając okulary.
- Zaatakował cię dementor. - mówi tata.
- Ktoś jeszcze odpłynął? - pyta.
- Nie ale proszę zjedz. - mówi tata podając mu kawałek czekolady.
- To czekolada jedź. - mówię do Harrego.
- A co tu robił dementor? - pyta Hermiona.
- Pewnie szukał Syriusza Blacka. - mówi tata.
- Tato czy on mógł tu być? - pytam.
- Nie wiem kochanie ale teraz wybaczcie muszę iść do kierownika pociągu. - mówi.
- Dobrze ale proszę uważaj. - mówię.
- Spokojnie kruszyno. - mówi całując mnie w czoło.

Gdy wyszedł zaczęła się rozmowa.

- Słyszeliście jak ktoś krzyczał? - pyta Harry.
- Nie Harry nikt nie krzyczał. - mówi Hermiona.
- Dlaczego akurat mnie zaatakował? - pyta chłopak.
- Nie wiem ale kolejna mogę być ja. - mówię.

Gdy docieramy do stacji w Hogsmeade deszcz leje jak cebra. Wsiadamy szybko do powozów i po kilkunastu minutach jesteśmy już w zamku. Po przydzieleniu przez tiarę nowych uczniów dyrektor zaczyna swoją mowę.

- Witajcie kochani w nowym roku szkolnym. Przedstawiam wam nowego nauczyciela przed czarną magią profesora Remusa Lupina.

Po chwili słyszę Draco za nami.
- Potter słyszałem że zemdlałeś. - mówi a jego koledzy pokazują omdlenie. Co za kretyni.
- Profesor Kettleburn stwierdził że przechodzi na emeryturę i chcę wykorzystać co mu z życia pozostało dlatego nowym nauczycielem zostaje nie kto inny jak nasz gajowy Rubeus Hagrid. - mówi Dumbledore.

Cała sala zaczyna klaskać a stół Gryffindoru gwizdać i krzyczeć.

- Jest jeszcze jedna wiadomość. W zamku będziemy gościć Dementorów. Wiem nie jestem zachwycony tym faktem ale ministerstwo zapewniło mnie że ich obecność nie wpłynie na nikogo. Proszę uważajcie one wyczują nawet wasze najważniejsze słabości.