កន្លងផុតទៅអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃភីតបានចេញពីមន្ទីពេទ្យហើយ ពេលនេះវេហ្គាស៍និងភីតកំពុងតែដើរទៅរកឡាន
"ភីតបងមើលទៅអូនដូចជាសប្បាយចិត្តដល់ហើយ"វេហ្គាស៍បានមើលមុខភីតឃើញថាភីតញញឹមម្នាក់ឯងទើបគេបានចូលទៅសួរភីត
"ពិតមែនហើយខ្ញុំសប្បាយចិត្តព្រោះថាខ្ញុំបានចេញពីមន្ទីពេទ្យវិញនិងណានៅក្នុងមន្ទីពេទ្យដូចនៅក្នុងគុកចឹងគួរឲ្យធុញ"ភីត
"ហើយឥឡូវបានចេញហើយតើកុំរអ៊ូអីក្មេងឆ្លាត"វេហ្គាស៍លើកដៃញីសក់ក្បាលរបស់ភីតហ្នឹងសើចតិចៗ
"អឹមខ្ញុំដឹងហើយ"ភីត
"ល្មមឈប់និយាយពាក្យ"ខ្ញុំ"និងទៅត្រូវនិយាយថា"អូន"លឺនៅ"វេហ្គាស៍
"អឹមអូ-អូនដឹងហើយហិហិ"ភីតសើចតិចពេលវេហ្គាស៍ឲ្យគេហៅខ្លួនឯងថាអូន
"ឆាប់ឡើងឡានទៅភីត...សឺត"វេហ្គាស៍បើកទ្វារឲ្យភីតឡើងឡានហើយមុននិងភីតឡើងឡានវេហ្គាស៍ក៏ថើបភីតមួយខ្សឺត
"អួយ~បងធ្វើស្អីនិង"ភីតចាប់ផ្ដើមអៀកថ្ពាល់របស់គេឡើងក្រហម
"អៀកមែនទេភីតហាសហា"វេហ្គាស៍
"ឆ្កួតទេហ៎អូនមិនបានអៀនទេ"ភីត
"បើមិនបានអៀនហេតុអីថ្ពាល់ក្រហមហាស៎"វេហ្គាស៍
"បានហើយឈប់លរលេងទៀតទៅឆាប់ទៅផ្ទះ"ភីត
"បាទ"វេហ្គាស៍
វេហ្គាស៍បានបើកឡាននាំភីតចេញពីមន្ទីពេទ្យហើយឆ្ពោះទៅមន្ទីពេទ្យមួយទៀយ ភីតគេឆ្ងល់ខ្លាំងណាស់ហេតុអីវេហ្គាស៍បើកជូនគេទៅផ្ទះខុសផ្លូវចឹង
"នេះមិនមែនផ្លូវទៅផ្ទះទេបងចង់នាំខ្ញុំទៅណា"ភីតគេចាប់ផ្ដើមខ្លាច ខ្លាចថាវេហ្គាស៍នាំគេទៅធ្វើបាបម្ដងទៀត
"បងមិនបាននាំអូនទៅធ្វើបាបទេអូនអាចទុកចិត្តបងបានចាប់ពីពេលនេះតទៅ"វេហ្គាស៍លូកដៃទៅកាន់ដៃភីតហើយនិយាយឲ្យភីតស្ងប់អារម្មណ៍
"ចឹងបងនាំខ្ញុំទៅណាវិញ"ភីត
"បន្ទិចទៀតអូនដឹងហើយ"វេហ្គាស៍
មិនយូរប៉ុន្មានវេហ្គាស៍ក៏បើកឡានមកដល់មន្ទីពេទ្យចិត្តសាស្រ្ដ វេហ្គាស៍បាននាំភីតចុះពីលើឡានហើយនាំភីតចូលទៅក្នុងមន្ទីពេទ្យនោះ
