ZORBA | CHANLİX

0.8

Küçük bir yanlış anlaşılmadan dolayı bu notu yazacağım. Kafanız karışmış olabilir bu konuda ama Chan Felix'e iyi olduğu zaman acı çektiği için eskisi gibi olacağını(yani zorbalık yaptığı zamana dönecek ki zaten kitabın adı da bu yüzden bu) söylerken zorbalığı kastettim. Ama yani böyle çok bir şey olmayacak. İlerleyen bölümlerle ilgili spoiler olmasın diye daha fazla bir şey demeyeceğim. Ama diğer bölümleri de yazarak bu bölümü baştan düzenledim bu yüzden bir hata olduğunı düşünmüyorum. Ama eğer sorun varsa silip baştan düzeltebilirim. Belirtirseniz de sevinirim.

Artık her bölümde istediğim oy sayısı geldiği an yb atacağım. Kaç olduğunu söylemem 8-9 olsa da atarım. Neyse iyi okumalar.

Chan tüm gece balkonda oturup düşünmüştü. Felix canını çok sıkmıştı. Sürekli onu düşünüyordu. Dayanamıyordu. Telefonu eline aldı ve Felix'e mesaj attı.

Kaç mevsim benden aldın?
Kaç sevda geri verdin?
Ruhum artık sana kanmam diyor.
(5.48)

(Efkarlı Chan jsnsnsjd bu arada çalan şarkıyı yazdım asla aklımda yoktu bu)

Telefonu bırakı ve derin nefes aldı. Ayağa kalktı ve banyoya yöneldi. Okula gitmeden önce duş alacaktı. Duşa girdi ve kendini sıcak suya bıraktı. Ona en iyi gelen şeydi bu. Hem bedenini hem de ruhunu rahatlatıyordu. Bir saate yakın banyoda kalmıştı Chan.

Banyodan çıktı ve yatağına yöneldi Chan. Az da olsa uzanmak istiyordu. Gözlerini kapattı ve kendini derin düşüncelere bıraktı. Artık asla eskisi gibi olmayacaktı. Canı çok yanmıştı çok zarar görmüştü. Artık zarar görmek istemiyordu Chan. Bu yüzden eskisi gibi olmayacak değişecekti. Ona ne iyi geliyorsa onu yapacaktı.

Alarmın çalması ile uyandı Chan. Biraz bile olsa uyumak iyi gelmişti ona. Hemen yataktan kalktı ve banyoya yürüdü. Elini yüzünü yıkadı ve odasına geri döndü. Okul formasını giydi ve aşağıya indi. Geceden dolaba koyulan sandviçi yedi ve hemen evden çıktı. Yüzüne değee rüzgar ile iliklerine kadar titredi. Dün sabaha kadar oturduğu için göz kapakları kapansa da okula gitmek zorundaydı. Derin bir nefes aldı ve okula doğru yürümeye başladı.

Okula geldiğinde daha kimse yoktu. Chan okula erken gelmeyi çok severdi. Çünkü sessiz ve sakindi. Bu da Chan'a huzur veriyordu ve mutlu ediyordu. Okula girdi ve sınıfına yöneldi Chan. Sınıfa geldi ve masasına oturdu. Camdan dışarıyı izlemeye başladı. Artık sıkılmıştı bu sıralardan. 2 yıldır aynı yerde aynı sıradaydı ve bu artık canını sıkıyordu. Derin bir nefes aldı ve başını cama dayadı. Ne yapacağını ve her şeyin nasıl olacağını düşündü.

{~}

Felix çalan alarm ile uyanmıştı. Dün gece güzel uyumasına rağmen hâlâ üzgündü. Çünkü Chan'ı üzmüştü ve ona hak etmediği şeylee söylemişti. Chan ona onca şey yapmış Felix ise ona kötü davranmıştı. İçindeki acıyı hissetti Felix. Derin nefes aldı ve yatağından kalktı. Banyoya gitti ve elini yüzünü yıkadı. Odasına döndü ve giyindi. Aşağı indi bir iki lokma bir şey yedi ve hemen kendini evden dışarı attı. Babası ne eve geliyordu ne de haber veriyordu. Felix kaçtığımı düşünmüştü. Gerçi ölse bile dönüp bakmazdı Felix.

Düşünceler içerisinde okulun önünde durdu Felix. Okula girmek istemiyordu. Çok utanıyordu. Ve çok korkuyordu. Chan'ın ona yine aynı umursamaz gözlerle bakmasından korkuyordu. Canının çok yanacağını bile bile okula doğru yürüdü. Derin bir nefes aldı ve sınıfın kapısında durdu. Kapıyı açtı ve sınıfa girdi. Tanıdık sima ile yüz yüze gelince gülümsemişti Felix. Karşısınds kendisine boş boş bakan genci görünce ne yaptığını fark etmiş ve hemen yerine geçmişti.